Σα να τράβηξες μια γροθιά,μ’ εκείνο το λευκό,
το στιβαρό σου χέρι της μουσικής,
και διέλυσες τις μάντρες και τους τοίχους και τα μουράγια
και τα όστρακα...
όλα σβάρνα τα πήρες
Έτσι παράγεται ο πολιτισμός...
Κωστή Παλαμά
«Χωρίς εσένανε να μην ανθίζω
Χωρίς εμένανε να μη γελάς»
3 σχόλια:
Είναι στίχοι του Παλαμά.
Τους άκουσα και μου άρεσαν πολύ.
να μην κάνεις τέτοια σχόλια
Δεν είναι απαραίτητο να αποδέχεσαι την γνώμη του άλλου, είναι όμως απαραίτητο να την δέχεσαι. Σου προτείνω να δεις την ταινία του Herzog << Καρδια από γυαλί >>, όχι τόσο για την υπόθεση, που δεν τολμώ να πω πως την κατάλαβα, αλλά για την πραγματικά αρηστουργηματική φωτογραφία. Ταινία του 76 που θα ζήλευαν πο΄λλοί από τους σημερινούς με τα τόσα μέσα σκηνοθέτες. Ένα ποίημα με εικόνες.
Δημοσίευση σχολίου