Signature

A.K.

Είπα «θα φύγω ! τ΄αποφάσισα, θα φύγω!».

Ετοίμασα μια τσάντα χειρός. Καφέ τσάντα.
Έβαλα μέσα το στυλό της πένας. Δυό μολύβια. Μια γόμα. Ξύστρα.
Το μπλόκ απ’ το μουσείο,
εκείνο που έχει φόντο στις σελίδες του τις παραστάσεις της Θήρας.
Το κόκκινο πορτοφόλι, με λίγα πάντα λεφτά,
και τις πολύτιμες δαφνούλες στο τσεπάκι.
Το τσεπάκι με το φερμουάρ, όπου ασφαλίζω τους θησαυρούς...
Να θυμηθώ, τι άλλο πήρα.
Α, ναι, το «κινητό».
Technologie mobile.

Βεβαίως, στην περίπτωσή μας tout a fait immobile…
Το carnet με τα ραντεβού, μιάς και δεν έχω πιά μυαλό, που να θυμάται τα επουσιώδη από μόνο του.
Ένα απαλό κραγιόν για τα χείλια.
Ας είπες εσύ «μονάχα το εσωτερικό, μας ενδιαφέρει».
Δεν ξεγελιέμαι πιά, με όσα λες.
Ξέρω, πως στις σουμπρέτες σου μιλάς αλλιώς.
Πεισματάρικο κραγιόν λοιπόν κι εγώ.
Μια αρμαθιά κλειδιά του σπιτιού
Και τα κλειδιά του γραφείου.

Δουκίσσης Πλακεντίας.
Metro. Σύνταγμα.
Αλλαγή metro. Πανεπιστήμιο.
Ανέβηκα τον πεζόδρομο. Ακαδημίας.
Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Μη φοβηθείς.

Καμμία σχέση με δανεικά. Και με δάνεια.
Δεν δανείζω.
Παιδιακή μου συνήθεια.
Βίωμα πιά.
Δεν δείνω δανεικά,
Σημαίνει
Δεν ζητάω πίσω.
Η επίσκεψη είχε να κάνει με το «παρακαταθηκών»
Από θήκευσα
Παρά τινος
Και κατ έθεσα

Κατέθεσα

Κατόπιν
Βάδισα ηλιόλουστα μες το πλακόστρωτο.
Metro. Σύνταγμα
Αλλαγή metro. Δουκίσσης Πλακεντίας
Επέστρεψα.

Είπα «θα φύγω» !
Τόσο ήταν το φευγιό.
Πού νόμιζες θα πήγαινα;