η αρχόντισσα
Ηγησώ

Signature:

A.K.

Δευτέρα βράδυ
Διάβαζα ως τις τέσσερις
Από παιδί η νύχτα μ' άρεσε!
Από λίγο, άκουσα στα πεύκα τη δεκαοχτούρα
Ξύπνα, λέω, ξημέρωσε!
Κοιτάζω στο κομοδίνο το ρολόϊ
Είναι μόλις πέντε... Ξανά στο κρεββάτι
Άλλες δυό ώρες ύπνο
.
Την Τρίτη
Ένα μικρό αεράκι φυσάει στα πεύκα και τις ελιές
Βάζω στη βρύση τη μάνικα
Ποτίζω τη ροδιά, την πασχαλιά, το κλίμα, την πορτοκαλιά, την αχλαδιά, τις μυγδαλιές, τη ροδακινιά, την κυδωνιά, την άσπρη μουριά
Ζωή μυρίζει το βρεμένο χώμα
Κι οι ξερές πευκοβελόνες μυρίζουν τα παιδικά μας χρόνια
.
Την Τετάρτη
Rapsodia in blu, Billie Holiday-My Man-Mademoiselle chante les blues, Ella Fitzgerald / Louis Armstrong-Porgy and Bess, Jimmie Noone-Love me or leave me, Verdi/I cori/Nabucco, Aida, Trovatore, Rigoletto, Otello-Fuoco di gioia, Elvis-Love me tender, Adamo- Je t'aime, Tα μαύρα μάτια σου και τα Κονσέρτα στην Κίνα.
.
Την Πέμπτη
Λέω να πάω στην παλιά μου γειτονιά.
Στο πατρικό μου
Να μάθω Αργεντίνικο Tango.
Η γιαγιά μου η Ακρόπολη θα με καμαρώνει τρυφερά
Κι εγώ θα μπω γελαστή στους Άγιους Ασώματους
Έπειτα, θ' αναστυλώσω το μικρό καφενεδάκι πίσω τους, να ξανακάτσω με τον θείο Μίμη
Εκείνος θα με πάρει αγκαλιά κι εγώ θα του ζητήσω υποβρύχιο σε νερό
Μετά, λέω να περάσω απ'το Σινέ Κόσμος
Και να κατέβω στον Κεραμεικό να ψάξω πάλι τον τόπο
Μη τύχει και ξαναβρώ την Ηγησώ.
Πού ξέρεις; Μπορεί να ναι απ' τα ευλογημένα αγάλματα που το σκασαν απ' το Μουσείο!
.
Την Παρασκευή
Έχουν αρχίσει και μ' αφίνουν οι δυνάμεις μου.
Αμφιβάλλω για όλα. Σκέφτομαι μόνο...
Θυμάμαι την παρατήρηση που έκανες για το θαυμαστικό.
Σημειολογία! Εσύ είχες μαντέψει τη σημασία του, νωρίτερα από μένα - πολύ πριν η ψυχή μου καταλάβει...
.
Το Σάββατο
Με παίρνεις απ'το χέρι
Πάμε, μου λες, να δούμε τα μικρά, άγρια άλογα
Έτσι λοιπόν βαδίζουμε στα σκοτεινά, ως ν'ακούσουμε τον καλπασμό απο τ' άγρια άλογα.
Ατίθασα άλογα.
Ανυπόμονα.
Ορμητικά.
Περήφανα.
.
Κυριακή

.

.

μικρές, προσωπικές παρατηρήσεις

για σένα Hélène.

έτσι κι αλλιώς,

για "τα μέσα μου"

γράφω...

.

.

οι στίχοι της αλήθειας

:

-η πρώτη στροφή

έτσι ακριβώς συνέβη.

ο ύπνος, ο ξύπνιος, ο ξανά ύπνος

κι οι δεκαοχτούρες στα παράθυρά μου, να λαλούν απ' το ξημέρωμα

.

-η δεύτερη στροφή.

απόγευμα, στην Ανάβυσσο, έβαλα τη μάνικα για πότισμα.

τα δέντρα, ένα-ένα με το όνομά τους, όπως τα έβλεπα μπροστά μου.

(πάντα μπλοκάκι και μολύβι στην κωλότσεπη)

και Ή ΕΥΩΔΙΑ απ' τις ξερές πευκοβελόνες, καλοκαίρια ξυπολυσιάς στην Αγ. Παρασκευή.

.

-την Τετάρτη

όλ' αυτά, τα βαλα και τ' άκουσα.

κι άλλα...

με τις ώρες άκουγα...

.

-την Πέμπτη, λοιπόν,

εδώ είμαστε!

θα σου εξηγήσω, γιατί αγαπώ αυτή τη γειτονιά.

όταν ήμουν παιδάκι,

στο πλάϊ ακριβώς από το εκκλησάκι των αγίων ασωμάτων

υπήρχε μικρό καφενείο - σ' εκείνη η περιοχή τότε ακόμα, κατοικούσαν οικογένειες...

εκεί λοιπόν πηγαίναμε με τον πατέρα μου και τον θείο μου Μίμη

-ίσως αυτός πρώτος, μου εμφύσησε αγάπη για το διάβασμα...-

κι εγώ, με τις επίγειες απολαύσεις πάντα ευτυχισμένη (!), υποβρύχιο (βανίλια σε νερό).

απέναντι το σινεμά "Κόσμος", δεν θυμάμαι όμως αν ήταν σε λειτουργία ή αν είχε ήδη σταματήσει.

κι η βόλτα μας στον Κεραμεικό,

όπου πρόλαβα την Ηγησώ, πριν την ξαναδώ στο αρχαιολογικό μουσείο...

.