Παρουσίαση βιβλίου, στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών.
Σε κείνη την υπέροχη αίθουσα με τα παλιά ξύλα, τις προτομές απ' τους γαλαξίες, και τα βιβλία στις παλιές βιτρίνες.
Ο συγγραφέας, φίλος.
Κάποτε, συναντηθήκαμε τυχαία, σε νυχτερινή περιπλάνηση, στο διαδίκτυο !
Τον αποκαλώ πάντα με όνομα γελαστό και συνθηματικό, κι έτσι με αναγνώρισε.
"Έμεινα κάγκελο που σε βρήκα μπροστά μου !"
Δίκιο έχεις... Ε, δεν είναι και μικρός χώρος το διαδίκτυο...
Φχαριστήθηκα χτες* από την ambiance.

Μετά ήρθε η Μαρία.
Το καλοκαίρι ήμουν μιά βδομάδα chez elle, πλάϊ στο χρυσόλακκο, και τα γυναικεία ειδώλια με το σπασμένο μπούστο. Θραύσματα.
Θραύσματα γενικώς...
Μιά βδομάδα ατέλειωτης ολονυχτίας στις βεράντες -τι μας φταίν τόσοι άνθρωποι και τους έχουμε βγάλει το ζουμί; -
στην Κνωσσό περνοδιαβαίνοντας στα μαγικά χαλάσματα, παρέα με τους πρίγκηπες, τους κεραμείς, τα κρίνα με τους γαλάζιους μίσχους, κι έπειτα στο καφενεδάκι με τα μπλοκάκια και τα κραγιόνια...

Χτες βράδυ ήπιαμε δυό ποτά. Κουβεντιάσαμε.
Γύρισα ξερή, από μέρα κατάκοπη. Έπεσα ξερή. Στις 5 ξύπνησα. Πονοκέφαλος. Δεν μπορούσα να κρατήσω το κεφάλι, ούτε στο μαξιλάρι. Ούτε όρθιο, ούτε πλαγιαστό, ούτε ανάσκελα, ούτε στο πλάϊ.
Μούγκριζα απ' τον πόνο μέχρι τις 7.30.
Μετά με πήρε ο ύπνος, δίχως να το καταλάβω. Ξύπνησα έντρομη στις 9.30. Θυμήθηκα ότι στις 9.30 είχα ραντεβού στη δουλειά. Άνθρωποι σοβαροί, να περιμένουν να ξυπνήσω εγώ απ' τον πονοκέφαλο... ας είναι...
Πρέπει μάλλον ν' αλλάξω λίγο το style και τις συνθήκες της δουλειάς.
Μάλλον πρέπει να χαλαρώσω λίγο.
"Χαλάρωσε, κι απόλαυσέ το, που λένε".
Το υποσχέθηκα στον εαυτό μου, την ώρα που βόγγαγα.

* χθες,

Τετάρτη