Ο μεγάλος ερωτικός

Γωνιά γωνιά σε καρτερώ

γωνιά γωνιά σε ψάχνω

ψάχνω να βρω τα μάτια σου

κι απ' τον καημό

κι απ' τον καημό τα χάνω

Μια πόλη μαγική

.

Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις

.

Μια πόλη μαγική ζούμε μαζί

οι δυο αγαπημένοι

μια πόλη σαν κι αυτή

πεθαίνει ζει κι αλλάζει μαγεμένη

Σαν πέσει η σκοτεινιά

η αναπνοή μου ας σμίξει με τ' αγέρι

τότε η πόλη θα φανεί

μονάχη ερημική σαν τ' ακριβό μου αστέρι

Ποιος θα σου φέρει αγάπη μου το γράμμα που 'χα τάξει

Μπαλάντα των αισθήσεων

.

Άρης Δαβαράκης

Σαν παλιό σινεμά και σαν τη Χαλιμά που μιλάει για τα παιδιά
σου κρύβω την αλήθεια κι αφήνω από στήθη μου να βγουν
παραμύθια για κείνους που αγαπούν
Για στιγμές μυστικές για λάμψεις μαγικές κι αγκαλιές ερωτικές
για νύχτες φωτεινές
Σ’ αγκαλιάζω στο σκοτάδι σε τυλίγω με ένα χάδι
Τώρα είμαι γυμνός μοιάζω σα θεός φωτεινός δυνατός
μπορείς να μ’ αγαπήσεις μπορείς να μου φωτίσεις μια στιγμή
το κορμί μου είναι μόνο η αφορμή

Ουρανέ όχι δε θα πω το ναι

ουρανέ φίλε μακρινέ.

Πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή

πώς να δεχτώ μάνα μου είναι η γη.

Τώρα που πας στην ξενιτιά

.

Νίκος Γκάτσος

.

Τώρα που πας στην ξενιτιά

πουλί θα γίνω του νοτιά

γρήγορα να σ' ανταμώσω
για να σου φέρω το σταυρό

που μου παράγγειλες να βρώ

δαχτυλίδι να σου δώσω
Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή αγαπημένο

ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω

στ' όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου 'ρθεις πάλι

σαν μικρό χαρούμενο πουλί

.

Χρυσή μου αγάπη έχε γειά να 'ναι μαζί σου η Παναγιά

κι όταν 'ρθεί το περιστέρι

θα 'χω κρεμάσει φυλαχτό
στο παραθύρι τ' ανοιχτό

την καρδιά μου σαν αστέρι
Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή αγαπημένο

ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω

στ' όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου 'ρθεις πάλι

σαν μικρό χαρούμενο πουλί

Αερικό αερικό λένε τα μά

λένε τα μάτια π' αγαπώ

Αερικό αερικό λέν την αγά

λεν την αγάπη π' αγαπώ

Τα λιανοτράγουδα

.

Παραδοσιακό

.

Απ’όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει

ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.
Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποιά βρύση σε ποτίζει,

που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.
Να’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι

το φεγγαράκι της αυγής να’ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω

γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

.

Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω

κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.
Τί να σου πω; Τί να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις

και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.
Να’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι

το φεγγαράκι της αυγής να’ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω

γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Μια παναγιά μιαν αγάπη μου έχω κλείσει

σ' ερημοκλήσι αλαργινό

κάθε βραδιά της καρδιάς την πόρτα ανοίγω

κοιτάζω λίγο και προσκυνώ

Αγάπη μέσα στην καρδιά

.

Νίκος Γκάτσος

Ένα δειλινό, μες στ 'ακροθαλάσσι σαν το ναυαγό ήρθα κι εγώ

μου 'δωσες νερό σ' ασημένιο τάσι για να δροσισθώ, σ' ευχαριστώ.

Αγάπη μέσα στην καρδιά φουρτουνιασμένη λαγκαδιά

κάποια βραδιά πλημμύρισες και μας ξεκλήρισες.

.

Πάψε να ζητάς όλη την αλήθεια τι είναι ο έρωτας μη με ρωτάς

ψάχνε να τη βρεις μες στα παραμύθια τώρα δε μπορείς, είναι νωρίς.

Αγάπη μέσα στην καρδιά φουρτουνιασμενη λαγκαδιά

κάποια βραδιά πλημμύρισες και μας ξεκλήρισες.

Ήλιε μου ήλιε μου βασιλιά μου μη μ' αφήνεις σήμερα

Φέρτε μου ένα μαντολίνο

.

Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις

Φέρτε μου ένα μαντολίνο για να δείτε πως πονώ

κι ύστερα θα γίνω κρίνο κι ύστερα πια θα χαθώ
Τι με νοιάζει κι αν χαθώ αφού θα 'χω γίνει κρίνο

φέρτε μ' ένα μαντολίνο
Το παιδί που μ΄ αγαπάει όλο θέλει να ρωτά τι σημαίνει Κυριακή

Σκέφτομαι γιατί ρωτάει και φοβάμαι ότι ξεχνά πως τον είδα Κυριακή

Το παιδί που μ΄ αγαπάει όλο θέλει να ρωτά που πηγαίνουν τα πουλιά

Μα το δάκρυ μου κυλάει και καθώς αυτός κοιτά τον σκεπάζω με φιλιά

ότι και να μου 'χει κάνει όλα του τα συγχωρώ

Αγάπη που 'γινες

.

Μιχάλης Κακογιάννης

Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι

κάποτε μου 'δινες μόνο τη χαρά
μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ

δε βρίσκω άκρη δε βρίσκω γιατρειά
Φωτιές ανάβουνε μες στα δυό του μάτια

τ' αστέρια πέφτουνε όταν με θωρεί
σβήστε τα φώτα σβήστε το φεγγάρι

σαν θα με πάρει το πόνο μου μη δεί

Μπλέκω τα μαλλιά μου μ’ άστρα και βροχή και στα όνειρά μου κάνω προσευχή
Σημάδι ρίχνω στο γιαλό, μα πώς να σου το πω

Είσαι ένα αστέρι μακρινό, τη νύχτα σε φιλώ

Θάλασσα πλατειά

.

Γιώργος Ρούσσος

Θάλασσα πλατειά σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις

θάλασσα βαθιά μια στιγμή δεν ησυχάζεις

λες κι έχεις καρδιά την καρδιά μου την μικρούλα την πλατειά

.

Όνειρα τρελά που πετούν στο κύμα πάνω

φτάνουν στην καρδιά και τα νιάτα μας ξυπνάμε

όνειρα πλατειά και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά

.

Έχω ένα καημό που με τρώει γλυκά και με λιώνει

έχω ένα καημό θά 'ρθω να στον πώ

αδελφή μου εσύ θάλασσα που σ' αγαπώ

.

Κύματα πουλιά στα ταξίδια σας που πάτε

τα αλαργινά την κρυφή μου λύπη πάρτε

κι από εκεί μακριά να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά

δίχως τη δική σου αγάπη είναι ο κόσμος πιο μικρός

Είσαι ένα περιστέρι

.

Νίκος Γκάτσος

Είσαι ένα περιστέρι που πετάς στον ουρανό

πάμε να βρούμ' έν' αστέρι σ' ένα κόσμο μακρινό
Έλα να, έλα να, να βρούμ' έν' αστέρι

που πετά, που πετά ψηλά, στον ουρανό

.

Είσαι ένα καρδιοχτύπι μου 'χεις κόψει τα φτερά

έλα πάρε μου τη λύπη έλα δώσ' μου τη χαρά

Είσαι έ- είσαι έ- ένα καρδιοχτύπι μου 'χεις κό-

μου 'χεις κό- κόψει τα φτερά

.

Τα γαρύφαλλα σου μέτρα σ' αγαπώ όσο κανείς
κάνω τη καρδιά μου πέτρα και προσμένω να φανείς
Έλα και έλα και και σε περιμένω στη γωνιά

στη γωνιά του δρόμου να φανείς

Έχω ένα μυστικό που στην καρδιά μου μέσα λάμπει

το ξέρουνε οι κάμποι, το 'χει μάθει το βουνό
το τραγουδούν τη νύχτα στα κλώνια όλα τα αηδόνια

και το 'χουν γράψει τα χελιδόνια στον ουρανό

Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι

.

Νότης Περγιάλης

Τρεις μέρες χώ- τρείς μέρες χώρισα από σένα

τρεις νύχτες μέ- τρεις νύχτες μένω μοναχή
σαν τα βουνά που στέκουν τώρα δακρυσμένα
όταν τα βρέ- όταν τα βρέχουν οι ουρανοί
Διώξε τη λύπη παληκάρι πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι

.

Πως να 'βγω και , πως να 'βγω και να περπατήσω

τα λόγια του τα λόγια του να θυμηθώ
με το φεγγάρι πως αχ πως να τραγουδήσω

με το φεγγάρι πως να παρηγορηθώ

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς
Να γνωρίζω κανέναν κι ούτε
Κανένας με γνώριζε

Οδός ονείρων

.

Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις

Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά

κάθε δρόμος έχει μια καρδιά για τα παιδιά
Μα κυρά μου εσύ σαν τι να λες με την αυγή

και κοιτάς τ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή

Δώς μου τα μαλλιά σου να τα κάνω προσευχή

για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχή

.

Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή

μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή

Μα κυρά μου εσύ σαν τι να λες με την αυγή

και κοιτάς τ' αστέρια που όλο πέφτουν σαν βροχή

Δώς μου τα μαλλιά σουνα τα κάνω προσευχή

για να ξαναρχίσω το τραγούδι απ' την αρχή

.

Κάθε σπίτι κρύβει λίγη αγάπη στη σιωπή

μα ένα αγόρι έχει την αγάπη για ντροπή

Ροδιά μου εσύ τετράκλωνη στολίδι της αυλής μου
ανάπαυση της προσμονής νεράκι της πληγής μου.

Τ’ aστέρι του βοριά

.

Νίκος Γκάτσος

Τ' αστέρι του βοριά θα φέρει ξαστεριά

μα σαν φανεί μέσ’ απ' το πέλαγο πανί

θα γίνω κύμα και φωτιά να σ' αγκαλιάσω ξενιτιά

Και 'συ χαμένη μου πατρίδα μακρινή

θα μείνεις χάδι και πληγή σαν ξημερώσει σ' άλλη γη

.

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι

τώρα πετώ για της χαράς μου την γιορτή

Φεγγάρια μου παλιά καινούργια μου πουλιά

διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό

για να με δείτε να περνώ σαν αστραπή στον ουρανό

Θα γίνεις δικιά μου πριν έρθει η νύχτα τα χλωμά τα φώτα πριν ρίξουν δίχτυα
θα γίνεις δικιά μου

Ήρθε βοριάς, ήρθε νοτιάς

.

Γιάγκος Αραβαντινός

.

Αγάπη μου σε γύρευα σ' αυγή και σε φεγγάρι

και στα ψηλά τα σύννεφα σε γύρευα τυφλός,
μα ήρθε ο καιρός, ήρθε η βροχή κι η δροσερή σου χάρη

αγάπη μου σε γύρεψα γιατί ήσουν ουρανός.
Κι αν ο Θεός που σ' έπλασε με μιαν ευχή μεγάλη

να 'χεις αστέρι στα μαλλιά και μια χρυσή καρδιά,
στ' αλώνια ευθύς υψώθηκε το χρυσαφένιο στάρι

κι η αγάπη μου μ' αγάπησε γιατί ήμουν ουρανός.
Αγάπη μου πως σ' έχασα πως η καρδιά μου εστάθη

και τα πουλιά σ' αρπάξανε μες στην πολύ βροχή,
ήρθε νοτιάς, ήρθε βοριάς το κύμα να σε πάρει

αγάπη μου που μού 'φυγες γιατί ήσουν ουρανός.

Θα σ' αγαπώ θα ζω μες το τραγούδι θα μ' αγαπάς θα ζεις με τα πουλιά
θα σ' αγαπώ θα γίνουμε τραγούδι θα μ' αγαπάς θα γίνουμε πουλιά

Πορνογραφία

.

Άρης Δαβαράκης

Πορνογραφία σημαίνει συνουσία συνομωσία στο φως των αστεριών
Για την Ευρώπη μα και για την Ασία
Πορνογραφούμε στα μάτια των παιδιών
Μες στον κόσμο χάνομαι κι από τα πάθη μου πιάνομαι
Δίνω σώμα δίνω φως μα πεθαίνω σοφός
Πορνογραφία σημαίνει ανταρσία απελπισία,
σκοτάδι και μαγεία φωτογραφία σημάδι των καιρών

Πάρε μια βέργα λυγαριά μια ρίζα δεντρολίβανο

μια ρίζα δεντρολίβανο και γίνε φεγγαροδροσιά

Ο κυρ Αντώνης

.

Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις

Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή

μ' ένα κανάτι μ' ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ

είχε δυό μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά

κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά

.

Αχ κυρ Αντώνη πως σ' αγαπάμε και μαζί σου τ' άστρα κοιτάμε

τις φωτιές για σένα μετράμε ως που να 'ρθεί η βροχή

και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε

σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή

.

Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί

γιατί το βράδυ στα όνειρα του θέλει να θυμηθεί

ότι ποτέ δεν έζησε μες στ' όνειρο του ζεί

μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή

.

Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης πάει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε

στην πόρτα να βρεθεί

μα ο κυρ Αντώνης δεν θα βγεί ποτέ του στην αυλή

αφού για πάντα μες στ' όνειρο του θέλησε πια να ζεί

Το παλικάρι έχει καημό κι εγώ στα μάτια το κοιτώ

Ήσουν παιδί σαν το Χριστό

.

Νίκος Γκάτσος

Έμπαινες κι έλαμπε το σπίτι σαν το τριφύλλι τ' ανοιχτό

κι είχες το φως του Αποσπερίτη στ' άγια σου μάτια φυλαχτό.

Άφηνες πάνω στο τραπέζι γάλα και μέλι και ψωμί

κι έβλεπα τ' όνειρο να παίζει στο πελαγίσιο σου κορμί.

Κύμα και βότσαλο κι αρμύρα και καλοκαίρι μου ζεστό

ούτε ένα δάκρυ σου δεν πήρα στην παγωνιά για να λουστώ.

Σ' ευχαριστώ σ' ευχαριστώ ήσουν παιδί σαν το Χριστό.

Κι απ' το παλιό μας το κρασί δώσ' μου να πιω και πιες κι εσύ

να μείνω αγάπη μου για πάντα στη πικρή στεριά

Το πέλαγο είναι βαθύ

.

Μάνος Χατζιδάκις

Το πέλαγο είναι βαθύ κι η αγάπη είναι μεγάλη

έχω ένα πόνο στη ψυχή και ποιος θα μου τον βγάλει

Το πέλαγο είναι γλυκό χάδι μαζί και δάκρυ

και με κυλάει αφρίζοντας στου ορίζοντα την άκρη

Το πέλαγο είναι παιδί τρέχει και δεν το φτάνω

παιδί και στην αγάπη του

που σαν με δει το χάνω

Εγώ περπάτησα γυμνός εγώ βαδίζω μόνος

Ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος

.

Νίκος Γκάτσος

Χρόνια και χρόνια μες στην άμμο εκεί που ανθίζει η φοινικιά

δυο φίλοι πήγαιναν σε γάμο δώρα κρατώντας και προικιά.
Ο ένας ήταν Ιρλανδός ο άλλος ήταν Ιουδαίος.
Δίψα τους έκαιγε τα χείλη μα πριν φωνάξουν τη βροχή

είδαν στην έρημο μια πύλη που 'γραφε τέλος και αρχή.
Μπροστά πηγαίνει ο Ιρλανδός πίσω πηγαίνει ο Ιουδαίος.

.

Πέρασαν τα μεγάλα τείχη και γύρω από την αγορά

κάποιον ρωτήσανε στην τύχη πού είν' ο γάμος κι η χαρά.
Τον ρώτησε ο Ιρλανδός τον ρώτησε κι ο Ιουδαίος.
Κι αυτός απλώνοντας τα χέρια τους έδειξε στο χώμα εμπρός

δυο πεθαμένα περιστέρια που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός.
Δάκρυσε τότε ο Ιρλανδός δάκρυσε κι ο Ιουδαίος.

Τις νύχτες που σε σεργιανούσα, στην άλλη άκρη τ’ουρανού

Μέρες ολόκληρες σε κοίταζα

μέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτια

Μίλησε μου

.

Νίκος Γκάτσος

Άνοιξα στο κήπο μου πηγάδι να ποτίζω τα πουλιά

να 'ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ σαν μικρή δροσοσταλιά

Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα αναστέναξε η καρδιά

σου 'πα με λαχτάρα καλησπέρα και μου είπες έχε γεια

.

Μίλησε μου μίλησε μου δεν σε φίλησα ποτέ μου

μίλησε μου μίλησε μου πως να σε ξεχάσω πες μου

μίλησε μου μίλησε μου δεν σε φίλησα ποτέ μου

μίλησε μου μίλησε μου μόνο στ' όνειρο μου σε φιλώ

.

Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι να 'χεις ίσκιο και δροσιά

κι ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι να σου φέρω ζεστασιά

Σ' έβγαλα στου ήλιου τ' ανηφόρι στα σοκάκια τα πλατειά

μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι και δε μ' άναψες φωτιά

Ποτάμι μέσα μου πικρό το αίμα της πληγής σου
κι από το αίμα πιο πικρό στο στόμα το φιλί σου
Δεν ξέρεις τι 'ναι παγωνιά βράδια χωρίς φεγγάρι

Η πίκρα σήμερα

.

Νίκος Γκάτσος

.

Η πίκρα σήμερα δεν έχει σύνορα κι εσύ δεν έπρεπε να μ' αρνηθείς.

Κάποτε αλίμονο στο μεσοχείμωνο τον ήλιο σου 'φερα να ζεσταθείς.

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός δεν είναι πια γιορτή

έγινε τ' όνειρο καπνός πες μου γιατί γιατί.

.

Νύχτωσε, βράδιασε, μο κόσμος άδειασε, κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.

Μα εσύ δεν έρχεσαι βρέχει και βρέχεσαι ποτήρι μου 'δωσες φαρμακερό.

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός μα εσύ καρδιά μην κλαις

κι όταν χτυπάει ο κεραυνός τραγούδι εσύ να λες.

Είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά που την εζήλευε όλη η γειτονιά

που την εζήλευε όλη η γειτονιά είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά

Χάρτινο το φεγγαράκι

.

Νίκος Γκάτσος

Θα φέρει η θάλασσα πουλιά κι άστρα χρυσά τ' αγέρι

να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά να σου φιλούν το χέρι

Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη η ακρογιαλιά

αν με πίστευες λιγάκι θα 'σαν όλα αληθινά

Δίχως τη δική σου αγάπη γρήγορα περνά ο καιρός

δίχως τη δική σου αγάπη είναι ο κόσμος πιο μικρός

Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη η ακρογιαλιά

αν με πίστευες λιγάκι θα 'σαν όλα αληθινά


Αν θυμηθείς τ' όνειρό μου
σε περιμένω να 'ρθεις

εφτά τραγούδια θα σου πω

.

Μιχάλης Κακογιάννης

Βγήκανε τ' άστρα κι οι κοπέλες με τ' άσπρα
Κατεβαίνουν στην κάτω γειτονιά

Τα παλικάρια παρατάνε τα ζάρια κι ανταμώνουν στου δρόμου τη γωνιά

Στου παραδείσου τα μπουζούκια θα με πάς

κι αφού χορέψουμε και πάψει ο σαματάς
εφτά τραγούδια θα σου πω για να διαλέξεις το σκοπό

που θα μου πεις για να σου πω το σ' αγαπώ

Στ' ανοιχτά του πέλαγου με καρτέρεσαν με μπομπάρδες τρικάταρτες

και μου ρίξανε

αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη

Το φεγγάρι είναι κόκκινο

.

Μάνος Χατζιδάκις

Το φεγγάρι είναι κόκκινο το ποτάμι είναι γαλάζιο

κι η αγάπη μου στα χέρια σου είναι κάτασπρο πουλί
Το φεγγάρι είναι πράσινο το ποτάμι είναι βαθύ

έλα αγάπη μου και χόρεψε ίσα μ' αύριο το πρωί
Το φεγγάρι πήγε κι έπεσε στο ποτάμι το βαθύ

κι η αγάπη μου κιτρίνισε σαν τη φλόγα στο κερί
έλα αγάπη μου και χόρεψε ίσα μ' αύριο το πρωί

Στη γειτονιά του φεγγαριού βγήκα να σεργιανίσω
να ιδώ τα μάτια τ’ ουρανού τα χείλη να φιλήσω.

Κοίτα με στα μάτια

.

Νίκος Γκάτσος

.

Κοίτα με στα μάτια κι έλα πιο κοντά άγια μου καρδιά κι αγαπημένη

άκουσα κι απόψε πόρτα να χτυπά πέτρες θα κυλάν οι πεθαμένοι.

Πώς να το ξεχάσω κείνο το παιδί στο περιβολάκι τ' Άι-Νικόλα

έπινε τον ήλιο σα χλωρό κλαδί πριν το θυμηθούν τα πολυβόλα.

Κοίτα με στα μάτια και με το σουγιά πάρε από τη φλέβα μου μελάνι

γράψε τ' όνομά του στην αστροφεγγιά χέρι φονικό να μην το φτάνει.

Πού είσαι Πέτρο; Πού είσαι Γιάννη; Στου κάτω κόσμου το σιντριβάνι.

Νεράκι πίνω να λησμονήσω. Γύρισε πίσω! Γύρισε πίσω!

στο γαϊτανοφρυδό σου κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο

Μη τον ρωτάς τον ουρανό

.

Γιάννης Ιωαννίδης

.

Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ'τα χείλη σου
Μη τον ρωτάς τον ουρανό το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει
Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου να πιω τον ήλιο μέσα απ'τα χείλη σου
Μη τον ρωτάς τον ουρανό το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό κάτι απ' τη νύχτα έχει πάρει

Πέντε πέντε δέκα δέκα δέκα θα σου δίνω τα φιλιά.
Κι όταν σε μεθύσω κι όταν θα σε πιω θα σε νανουρίσω με γλυκό σκοπό.

Κυπαρισσάκι

.

Στίχοι Μάνος Χατζιδάκις

.

Κυπαρισσάκι είν' αψηλό το παλικάρι π' αγαπώ
κι είν' αψηλό τόσο αψηλό που 'χει αγκαλιά τον ουρανό
το παλικάρι π' αγαπώ
Κυπαρισσάκι λυγερό ξάφνου πηδάει μες στο χορό
και δεν μπορώ αχ δεν μπορώ τόσο ψηλά να το θωρώ
το παλικάρι π' αγαπώ αγόρι μου πως σ' αγαπώ

Πιες το κρασί, στάλα χρυσή

Ποιος είν' τρελός από έρωτα

.

Γιώργος Σαραντάρης

.

Ποιος είν' τρελός από έρωτα;
Ας κάνει λάκκους την αυγή.
Να πάμε εκεί να πιούμε τη βροχή.
Μια που εμείς σε όποια στέγη αράξουμε,
σε όποια αυλή,
ο άνεμος χαλνάει τον ουρανό, τα δέντρα.
Κι η στείρα γη μέσα σε μας βουλιάζει.

Τί να σου πω; Τί να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις

Ο ηθοποιός

.

Μάνος Χατζιδάκις

.

Ηθοποιός σημαίνει φως.
Είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ μικρός.
Μίλησε,κλαίς; Όχι δε λες. Μήπως πεινάς; Και τι να φάς! Όλο γυρνάς,πες μου πού πας;
Σ' αναζητώ στο χώρο αυτό, γιατί είμ' εγώ πολύ μικρός και θλιβερός ηθοποιός.
Θα παίξεις μια, θα παίξω δυο. Θα κλάψεις μια, θα κλάψω δυο.
Σαν καλαμιά θα σ'αρνηθώ, θα σκεπαστώ, θα τυλιχτώ μ' άσπρο πανί κι ένα πουλί,
άσπρο πουλί που θα καλεί τ' άλλο πουλί, το μαύρο πουλί.
Παρηγοριά στη λυγαριά, υπομονή! Αχ πώς πονεί!
Κι ύστερα λες για δυο τρελλές που μ' αγαπούν γιατί σιωπούν, γιατί σιωπούν...
Έλα στο φως, παίζω θα δεις. Είμαι σοφός μην απορείς, έλα στο φως, παίζω θα δεις.
Ηθοποιός, ό,τι κι αν πείς είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ βαθύς.
Ηθοποιός, είτε μωρός, είτε σοφός είμαι κι εγώ, καθώς κι εσύ είσαι παιδί,

που καρτερεί κάτι να δεί.
Πιες το κρασί, στάλα χρυσή

απ' τη ψυχή, ως την ψυχή.

Τα γαρύφαλλα σου μέτρα σ' αγαπώ όσο κανείς

Πες μου μιά λέξη

.

Αλέκος Σακελλάριος

.

Πες μου μια λέξη, αυτή τη μόνη λέξη

Σε λίγο πια θα φέξει

Θα 'ρθει χλωμή αυγή.
Κοντεύει έξι κι ας πούμε αυτή τη λέξη

Που 'χει στα χείλη μπλέξει
Και δεν τολμάει να βγει.
Ο ουρανός, ο μεγάλος ουρανός

Είν' ακόμα σκοτεινός και η νύχτα κυλά
Μα εκεί ψηλά κοίτα ένα άστρο που δειλά

Μοναχό φεγγοβολά και μας χαμογελά
Νύχτα ασημένια κι η κάθε σου η έννοια
Σ' απόχη μεταξένια

Από ξανθά μαλλιά
Γλυκοχαράζει αλλά δεν σε πειράζει

Που γέμισε μαράζι η άδεια μου αγκαλιά.

και στα ψηλά τα σύννεφα σε γύρευα τυφλός

Θαλασσοπούλια μου

.

Νίκος Γκάτσος

.

Κάτω στην άσπρη που κοιμάσαι ακρογιαλιά θα 'ρθω με τ' ουρανού τ' αστέρια

να σου κεντήσω με κοχύλια τα μαλλιά με βότσαλα τα χέρια.

Απ' της καρδιάς την ανθισμένη τη φωλιά θα στείλω κι άλλα περιστέρια

να νανουρίσουν τ' όνειρό σου με φιλιά του Μάη γαρυφαλλιά.

Θαλασσοπούλια μου θαλασσοπούλια μου

κοιμάται η Πούλια μου, κοιμάται η Πούλια μου.

να σου φιλούν το χέρι

Ιλισός

.

Γιώργος Εμιρζάς

.

Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ποταμό; Ιλισό, Ιλισό.
Να σου πω το μικρό μου μυστικό. Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.
Τα μωρά φωνάζουν τη μαμά τους, μα εγώ είμαι έρμο κι ορφανό.
Τα πουλιά πετούν με τα φτερά τους, μα εγώ πετώ μες στο χορό.
Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ποταμό; Ιλισό, Ιλισό.
Να σου πω το μικρό μου μυστικό. Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

χάθηκα μες στα μάτια σου

και στη δική σου μοίρα