ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΜΑΣ !

.

.

η φύση

να λειτουργήσει ξανά !

.

το βουνό

πρέπει

να ξαναγίνει...

.

ΠΑΡΝΗΘΑ

.

Εκεί που πονάει, αγαπά
Εκεί που πονάει, φιλά
Εκεί που πονάει, φυλά
Εκεί που πονάει, χαϊδεύει
Εκεί που πονάει, προστατεύει
Εκεί που πονάει, φυτεύει.

.

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΕΛΑΦΙ

Είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο θηλαστικό της χώρας μας. Ανήκει σε μια από τις 7 υποοικογένειες των ελαφιδών (cervidae), στην υποοικογένεια Ελαφίναι (cervinae).
Απαντάται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη από την νότια Σκανδιναβία μέχρι την Ελλάδα, την Πορτογαλία και τις νότιες περιοχές των Ιμαλάϊων. Το συναντάμε επίσης στην Β. Αφρική, ΝΑ Κίνα, Μογγολία, Καύκασο, νότια της Α. Σιβηρίας κ.α. Στη χώρα μας ο πιο μεγάλος φυσικός πληθυσμός απαντάται στην Πάρνηθα, ενώ στην Ροδόπη, λόγω της μετακίνησης τους προς Βουλγαρία, συναντάμε μικρότερο πληθυσμό.
Το σώμα του είναι επίμηκες, στενό, το ύψος του φτάνει μέχρι το 1.5μ ενώ το βάρος του μπορεί να φτάσει μέχρι τα 300 κιλά. Ο λαιμός του είναι μακρύς, έχει πλατύ στήθος και σκέλη ψηλά και δυνατά. Τα θηλυκά είναι μικρότερα από τα αρσενικά. Το τρίχωμα τους είναι κοντό και καστανό το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα είναι μακρύτερο και παίρνει κάποια γκρίζα απόχρωση.
Είναι δασόβιο είδος, προτιμά κυρίως τα πλατύφυλλα ή μεικτά και αραιά κωνοφόρα δάση με πλούσιο υπόροφο, μεγάλα διάκενα και χορτολιβαδικές εκτάσεις. Το καλοκαίρι ανεβαίνει στις ψηλές κορυφές των βουνών, επιλέγοντας δροσερά σημεία, ενώ το χειμώνα κατεβαίνει σε χαμηλά υψόμετρα και βρίσκει καταφύγιο σε περιοχές προφυλαγμένες από ισχυρούς ανέμους.
Είναι φυτοφάγο είδος. Τρέφεται με φύλλα, οφθαλμούς, τρυφερούς βλαστούς και νεαρά κλαδιά από δένδρα και θάμνους (όπως ιτιά, ακακία, φράξο, κ.α.), όπως επίσης και με καρπούς και φρούτα από διάφορα είδη (βελανίδια, κούμαρα αγριοκορόμηλα κ.α.). Σε περιόδους κακοκαιρίας και λόγω έλλειψης τροφής, παρατηρείται το φαινόμενο της φλοιοφαγίας και της αποκοπής των κορυφών των κωνοφόρων ειδών. Βόσκει συνήθως τη νύχτα, ενώ γενικά κινείται τις πρωινές ώρες και το σούρουπο.
Είναι κοινωνικό είδος και ζει σε αγέλες. Τα αρσενικά, εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής, ζουν σε ξεχωριστές αγέλες. Οι αγέλες αποτελούνται από 4-6 αρσενικά, ενώ τα ώριμα ή γηραιά ελάφια ζουν μόνα τους. Τα θηλυκά ζουν μαζί με τα μικρά τους και αποτελούνται από 12-20 άτομα. Επικρατεί η μητριαρχία, όπου το πιο μεγάλο σε ηλικία θηλυκό είναι υπεύθυνο για τα υπόλοιπα…
Η περίοδος αναπαραγωγής ξεκινάει τα τέλη Αυγούστου και διαρκεί περίπου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Το ελάφι είναι πολυγαμικό είδος, σχηματίζει χαρέμια που αποτελούνται από 4-10 ώριμα θηλυκά… Η περίοδος εγκυμοσύνης διαρκεί περίπου 8-8,5 μήνες, το θηλυκό γεννά 1 μικρό το οποίο και θηλάζει περίπου για 10 μήνες, ενώ το μικρό μένει με τη μητέρα του έως την ηλικία των 2 ετών.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του ελαφιού είναι τα κέρατα, τα οποία υπάρχουν μόνο στα αρσενικά. Το μήκος τους φτάνει μέχρι το 1μ. ενώ τα ενήλικα τα απορρίπτουν κάθε χρόνο, συνήθως από τον Φεβρουάριο μέχρι τις αρχές Μαρτίου, ενώ τα νεαρά και αδύναμα τα απορρίπτουν από τα τέλη Απριλίου μέχρι τις αρχές Μαΐου. Η ανάπτυξη των νέων κεράτων ολοκληρώνεται στα μέσα Ιουλίου με μέσα Αυγούστου. Πολλές φορές στην προσπάθεια τους να απορρίψουν τα κέρατα τους, αρχίζουν και τα τρίβουν πάνω σε κορμούς δέντρων και θάμνων με αποτέλεσμα να τα αποφλοιώνουν καν να προκαλούν ζημιές.
Τέλος, έχει ιδιαίτερα καλή όσφρηση και ακοή, ενώ η όραση του είναι μειωμένη.

Βάλτε λοιπόν τα ορειβατικά σας παπούτσια κι εξορμήστε κι εσείς στην Πάρνηθα. Πού ξέρετε, αν είσαστε τυχεροί μπορεί κι εσείς να συναντήσετε ένα κόκκινο ελάφι!
Πηγές: φυλλάδιο για το ελάφι Φ.Δ. Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας, http://www.prasino.gr/

Κοντινή απόδραση στο βουνό.

Πλούσια χλωρίδα και πανίδα, καταπληκτικά μονοπάτια, πανέμορφα ξωκλήσια, ενδιαφέροντα σπήλαια, δροσερές πηγές και εξαιρετικοί τόποι αναψυχής για μικρούς και μεγάλους.

Mια ακαταμάχητη φυσική ομορφιά με οικολογικό ενδιαφέρον, μόλις 30 χλμ. βόρεια της πρωτεύουσας.

Πρόσβαση

Η Πάρνηθα απέχει μόλις 30 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας και προσεγγίζεται εύκολα από τα νότια και τα δυτικά. Από τα νότια, ασφαλτοστρωμένος δρόμος ανεβαίνει από τους πρόποδες της Πάρνηθας (θέση τελεφερίκ) ως την Αγ. Τριάδα (υψόμετρο 1.020 μ), όπου συναντά τον μήκους 16 χλμ. - κλειστό για τα αυτοκίνητα - περιφερειακό δρόμο στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού. Από τα δυτικά, ασφαλτοστρωμένος δρόμος ανεβαίνει από τον οικισμό Φυλή ως την πηγή Φυλής (17 χλμ.), όπου ξεκινά δασικός δρόμος ως την Αγ. Τριάδα.

Πανίδα

Η πανίδα της Πάρνηθας

παραμένει μεταξύ των πλουσιοτέρων της Αττικής και παρά τις αντιξοότητες και τις ανθρώπινες επιδράσεις διατηρεί σημαντικό αριθμό κόκκινων ελαφιών (Cervus elaphus), τα οποία μαζί με τα λίγα ελάφια που απαντούν στην Ροδόπη, συγκροτούν τους μοναδικούς πληθυσμούς του είδους αυτού στην Ελλάδα.

Χλωρίδα

Στην Πάρνηθα υπάρχουν πάνω από 1.000 είδη φυτών, περίπου το 1/6 του συνολικού αριθμού των φυτών της Eλλάδας.

Aπό τα είδη αυτά τα 90 είναι ενδημικά της Aττικής (υπάρχουν μόνο στο Λεκανοπέδιο) και τα 2 είναι ενδημικά της Πάρνηθας (δεν απαντώνται σε κανένα άλλο μέρος). Περίπου 20 είδη είναι σπάνια και απειλούνται με εξαφάνιση, όπως η άσπρη παιώνια, η μαύρη φριτιλάρια, ο κόκκινος κρίνος, τρία είδη τουλίπας (η κόκκινη, η κίτρινη και η βοιωτική), η καμπανούλα της Πάρνηθας, κάποιες ίριδες και αρκετά είδη ορχεοειδών.



Σε υψόμετρο άνω των 700 μέτρων, μέσα στον πυρήνα του δρυμού, αναπτύσσεται η ζώνη του δάσους της κεφαλληνιακής ελάτης, που είναι μοναδικό στην Aττική.

H κατάστασή του όμως δεν είναι ιδιαίτερα καλή αφού, σύμφωνα με μελέτες, μεταξύ των ετών 2000 - 2001 πέθαναν περισσότερα από 150.000 δέντρα. H νέκρωση της ελάτης οφείλεται κυρίως στην έντονη ξηρασία των δύο τελευταίων δεκαετιών. Ωστόσο, η Φύση φαίνεται πως βρίσκει πάντα τη λύση. Eτσι, στα σημεία που υποχωρεί η ελάτη εμφανίζεται η χαλέπια πεύκη, είδος που αντέχει στην ξηρασία αλλά και το αντίθετο (η αύξηση της υγρασίας το τελευταίο διάστημα έκανε την ελάτη να επανεμφανιστεί με μέρη από τα οποία είχε υποχωρήσει)




Kαταφύγια - ξενοδοχεία:



Στην Πάρνηθα υπάρχουν δύο καταφύγια:

Tο καταφύγιο Mπάφι, που βρίσκεται σε 1.160 υψόμετρο (πληροφορίες - κρατήσεις στον EOΣ Aθηνών) και το καταφύγιο Φλαμπούρι, σε 1.160 υψόμετρο που περιλαμβάνει δύο κτίρια. Tο πρώτο έχει 40 κλίνες, ενώ το δεύτερο είναι ιδανικό για παρέες καθώς περιλαμβάνει δύο κοιτώνες των 4 ατόμων ο καθένας, ένα καθιστικό όπου μπορούν να κοιμηθούν 2 άτομα και μια κουζίνα (πληροφορίες - κρατήσεις στον EOΣ Aχαρνών).


Διαδρομή

Η Πάρνηθα και το παρελθόν

Η Πάρνηθα κατοικείτο από τους μυκηναϊκούς χρόνους ενώ κατά την κλασική αρχαιότητα οι γνωστότεροι δήμοι και οικισμοί της περιοχής ήταν η Φυλή, οι Αχαρνές – γνωστές και από την κωμωδία του Αριστοφάνη και σήμερα γνωστότερες ως Μενίδι – η Δεκέλεια (σημερινό Τατόι), οι Αφίδνες και η Κρωπία.
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην Πάρνηθα υπήρχε χάλκινο άγαλμα το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Παρνήθιο Δία. Το γεγονός ότι, παρά τις εκτεταμένες έρευνες δεν έχουν εντοπιστεί πουθενά ίχνη του, παραμένει μέχρι σήμερα μυστήριο.

http://www.parnitha-np.gr/

http://www.geocities.com/Pipeline/Shore/9765/Parnitha/Parnitha.html

ΕΟΤ

Η περιοχή αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας και περιλαμβάνει τα υψηλότερα τμήματα του βουνού. Αποτελεί δασώδη έκταση που χαρακτηρίζεται κυρίως από δάση της ενδημικής κεφαλληνιακής ελάτης Abies cephalonica, σε σχετικά φτωχά και ξηρά εδάφη, από εύκρατα δάση κωνοφόρων (κυρίως Pinus halepensis), μακκία βλάστηση, ορεινά λιβάδια, βραχώδεις λόφους, πηγές και ρέματα.

Στην περιοχή διακρίνονται δύο κύριες ζώνες βλάστησης, δηλαδή η ζώνη της κεφαλληνιακής ελάτης (από τα 600-800 m και υψηλότερα), με δάση Abies cephalonica, διαπλάσεις Quercus ilex και παρουσία Q. pubescens, Fraxinus ornus καθώς και άλλων μεσογειακών θάμνων μεγάλου υψόμετρου και η ζώνη της χαλεπίου πεύκης και των αείφυλλων σκληρόφυλλων θάμνων που βρίσκονται είτε αμιγή είτε αποτελούν υπόροφο στα πευκοδάση.

Από το 1961 η περιοχή έχει κηρυχθεί Εθνικός Δρυμός.

Ο Εθνικός Δρυμός της Πάρνηθας είναι πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή, ικανή να αποτελέσει καταφύγιο για την προστασία και διατήρηση της χλωρίδας και πανίδας της Ν Ελλάδας.

Η χλωρίδα της Πάρνηθας

είναι από τις πλουσιότερες στην Ελλάδα, καθώς έχουν καταγραφεί 818 είδη φυτών, ορισμένα από τα οποία είναι ενδημικά ή απειλούμενα με εξαφάνιση.

Η πανίδα της περιοχής

περιλαμβάνει πολλά είδη που προστατεύονται νομικά, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Είναι ενδεικτικό ότι η περιοχή είναι η μόνη της Ν Ελλάδας όπου επιβιώνει το ελάφι Cervus elaphus. Η γειτνίαση της Πάρνηθας με την Αθήνα, σε συνδυασμό με τη μεγάλη αισθητική και οικολογική αξία της, συνηγορούν στη σπουδαιότητα της περιοχής αυτής