Τρίτη, Σεπτεμβρίου 18, 2007

Έστι Δίκης Οφθαλμός


μικρή απάντηση
σε σημείωμα που έλαβα...

μέρες είχα να κλάψω.
στεγνή
στεγνή
άχαρη
τίποτα γύρω
σαν ορφάνια...

donna sola
in questo popoloso deserto
(αν τα γράφω σωστά...)
δουλειά, το κεφάλι κάτω και δουλειά, δουλειά.


απόψε,
πήρα ένα mail, με τα λόγια φίλου:

"θέλω να τους γράψω
έστι δίκης οφθαλμός,
μα φοβάμαι
να το γράψω"

έτσι,
το πήρα απ' το χέρι σου εγώ,
το γραψα εγώ
κι ύστερα
κάθισα κι έκλαψα.
κάθισα κι έκλαψα, γιατί δεν θέλω να φοβάσαι.

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ
αν φοβάσαι, να το λες
να μου το λες
να το ακουμπας.
Μα δεν θέλω να φοβάσαι.

το αίσθημα του φόβου είναι ταπεινωτικό. μας ταπεινώνει.
είναι κατώτερο, θαρρώ συναίσθημα.
απ' αυτά που εξευτελίζουν τα μέσα μας. απ' αυτά που τσακίζουν την ανθρωπιά μας.
θαρρώ, πρέπει ν' αρνούμαστε να φοβόμαστε , ειδικά την εξουσία, την κάθε καταπίεση και μορφή εξουσίας.
αρνούμαι πιά, να φοβάμαι την κακότητα, την αλαζονεία, την ψευτιά και την εξουσία.

κάποτε, φοβόμουν τον θάνατο.
τώρα πιά, θαρρώ πως είναι λάθος συναίσθημα.
να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας τον φόβο...

με την ιδεολογία μας, να τρομοκρατούμε τους ιδεολογικούς τρομοκράτες.
να μην τους επιτρέπουμε να μας τρομοκρατούν.
λιοντάρια να μας κάνει η αδικία. και να μας βρίσκουν όρθιους, μπροστά τους.
έτσι λέω.


Έστι Δίκης Οφθαλμός

χαμόγελο
φιλίας











9 σχόλια:

Negma είπε...

Θα συμφωνήσω μαζί σου σε αυτά που λες για το φόβο.

Ζω περίοδο μεγάλων αποφάσεων και αλλαγών. Ο φόβος μου τρώει τα σωθικά. Αλλά πιο πολύ δεν με "χαλάει" ο φόβος, αλλά το ότι "νιώθω φόβο". Το μισώ αυτό...

Το παλεύω όμως...

quartier libre είπε...

@negma

μπήκα χτες στα comments, να σου γράψω.
σού έστειλα το σχόλιο, ίσαμε 5 φορές, μα δεν το έπαιρνε. έτσι, τελικά δεν στο έστειλα.

για καλό να είναι, η περίοδος των αποφάσεων και των αλλαγών...
αν είναι για καλό στη ζωή,να μη φοβόμαστε να προχωρήσουμε.
η ζωή, θέλει και τόλμη, αν τα πράγματα τα χουμε σκεφτεί, ή τα χουμε ανάγκη...

ο φόβος, γενικά, είναι συναίσθημα κατανοητό, αποδεκτό,ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ.
φοβάμαι και τρέμει η ψυχή μου, για πολλά πράγματα,
αρνούμαι όμως να με τρομάζει η εξουσία, κι η καθεστηκυία άποψη.

ακόμα,
να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να μας απειλήσει ή φοβίσει.
αυτό εννοώ.

εδώ πάντα :)

genna είπε...

καλημέρα,

θα έρθω να σου αφήσω φιλί
και το βράδυ
να σου πω καληνύχτα..

quartier libre είπε...

αξίζετε πολλά!

:)

Cle Petridou είπε...

Άκου σήμερα ένα ώραίο που μου στείλανε με`μέιλ: Το σήμερα είναι το αύριο που φοβόσουν χτές

Την καληνύχτα μου*

genna είπε...

«να μας βρίσκουν όρθιους μπροστά τους»
ναι!

καληνύχτα καλή μου!

:)

quartier libre είπε...

@καληνύχτα arl.,
με την στοργή μου :)


@καληνύχτα genna,
με την στοργή μου :)

sinnefo rain είπε...

*Ο πλούτος και η γνώση είναι σαν το ρόδο και το νάρκισσο που δεν μπορούν ν' ανθίσουνε συγχρόνως.
Σ. Ντε Μπαλκ

*Όπως και μέσα στο στάσιμο νερό των μικρών λιμνών εμφανίζονται διάφορα σκουλήκια και απαίσια ερπετά, έτσι πολλαπλασιάζονται οι βρόμικες και σάπιες σκέψεις μέσα στον οκνηρό άνθρωπο.

Όρθια πάντα ακούς;

quartier libre είπε...

σ' ακούω συννεφιά μου...

μήπως κάνω και τίποτ' άλλο;
είμαι τόσο όρθια,
που αν με βάλεις σε κρεββάτι,
δεν ξέρω πότε θα ξανασηκωθώ...
:)