γιατί καμιά φορά
οι φίλοι που διαλέγουμε
ή
μας διαλέγουν,
είναι ως αδέρφια...

Χρόνια πολλά σε σένα !

αν μέναμε κοντά,
σήμερα, στα γενέθλιά σου,
θα καλούσαμε όλους αυτούς που αγαπούμε...
γέλια και τραγούδια ...

θα σου έστρωνα το μοναστηριακό μου τραπέζι
με άσπρο λινό τραπεζομάντηλο, στη μέση κέντημα από βελονάκι, με κλωστή βαμβακερή - entre deux.

απάνω θα βάζαμε κουταλάκια ασημένια, a l' ancienne, που μ' αρέσουν

ποτήρια κρυστάλλινα

και καράφες
με μπουμπούκια λευκά,
σαν τις σκέψεις

















και βέβαια,
τούρτα θα είχαμε
* βλέπεις; με ελάχιστα κεράκια - όσα μας αντιπροσωπεύουν :)




και τριαντάφυλλα βελούδα - πριγκηπικά :)









για σένα,
που με αντέχεις...
που με ακούς...
που με καταλαβαίνεις...
που μου μιλάς...
που με μαλλώνεις...
που με εμπιστεύεσαι...
που ξέρεις τα μυστικά μου
που ξέρεις τον αγώνα και τις αγωνίες μου
που σκουπίζεις τα δάκρυά μου
που όταν σε κουράζω, δεν μου το λες

Χρόνια πολλά, καλά, ευτυχισμένα !

*ψιτ! να σου πω,
μήπως γουστάρεις καλύτερα,
την ημέρα των γενεθλίων σου,
αντί για μοναστηριακά, λινά και δαντέλλες,
ασήμια, κρύσταλλα, τούρτες και πριγκηπικά τριαντάφυλλα

να πάμε να σουρώσουμε
και να τα σπάσουμε σε κανα μπαράκι; :)

εσύ, ό, τι πεις !