Paul Cezanne (1839 - 1906)
Ήταν γιος πιλοποιού που ασχολήθηκε με τραπεζικές εργασίες και απέκτησε μεγάλη περιουσία.
Μετά το τέλος του σχολείου στην Aix en Provence, άρχισε να σπουδάζει χωρίς ενδιαφέρον, ύστερα από πίεση του πατέρα του, νομικά. Το 1861 ακολούθησε το φίλο του από τα νεανικά χρόνια, Emile Zola και έφτασε στο Παρίσι, για να σπουδάσει ζωγραφική. Γνωρίστηκε με τον Πικάσο και στη συνέχεια τους Μονέ, Ντεγκά και Ρενουάρ.
Η κοινή έκθεση έργων τους το 1874 χλευάστηκε ως "ιμπρεσσιονισμός".
Λόγω της οικονομικής αποτυχίας αποσπάσθηκε ο Σεζάν από την ομάδα και την επιρροή των φίλων του και επέστρεψε στην Προβηγκία, όπου κατοικούσε και ζωγράφιζε χωρίς την επαφή με τους καλλιτεχνικούς κύκλους του Παρισιού. Το 1886 διακόπτει ο ζωγράφος τις σχέσεις του με τον παιδικό φίλο Emile Zola, επειδή αναγνώρισε τον εαυτό του με δυσμενή παρουσίαση σε κάποιο συγγραφικό έργο του τελευταίου. Τον ίδιο χρόνο πεθαίνει ο πατέρας του Σεζάν και του αφήνει μία σημαντική κληρονομιά.
Στα χρόνια 1887-1899 απομονώνεται ο ζωγράφος όλο και περισσότερο, αδιαφορώντας για την αρνητική κριτική στα έργα του, η οποία γίνεται όμως σταδιακά ασθενέστερη. Μέχρι το 1906, που πέθανε ο Σεζάν, αναγνωρίζεται σταδιακά η ποιότητα των έργων του και ο ζωγράφος γίνεται ευρύτερα γνωστός στη Γαλλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Στα χρόνια 1887-1899 απομονώνεται ο ζωγράφος όλο και περισσότερο, αδιαφορώντας για την αρνητική κριτική στα έργα του, η οποία γίνεται όμως σταδιακά ασθενέστερη. Μέχρι το 1906, που πέθανε ο Σεζάν, αναγνωρίζεται σταδιακά η ποιότητα των έργων του και ο ζωγράφος γίνεται ευρύτερα γνωστός στη Γαλλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Από τους πίνακες τού Σεζάν που δημιουργήθηκαν μετά τη φυγή του από το Παρίσι, τοπία, φιγούρες, πορτραίτα κ.ά., απουσιάζουν η ιμπρεσσιονιστική ατμόσφαιρα και το γραφικό ανοικτό - σκοτεινό. Αντίθετα, οι δομές των έργων του Σεζάν, οι οποίες στηρίζονται σε χρωματικές αξίες και παραλλαγές φωτεινότητας, σε καθαρές γραμμές και σε γεωμετρικές φόρμες, περιέχουν ήδη πολλά από εκείνα τα καίρια στοιχεία που θα χαρακτηρίσουν αργότερα τον κυβισμό, τον εξπρεσσιονισμό και την αφηρημένη ζωγραφική.
after Cezanne
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου