Παρασκευή, Ιανουαρίου 18, 2008

signature
a.k.

Σε πεζό λόγο

Είναι,
που
με έμαθες
να ακούω

Να υπακούω
Να αντιλαμβάνομαι
Να επαναστατώ
Να σιωπώ
Να εξηγώ
Να καταλαβαίνω
Ν’ ανοίγομαι
Να χαίρομαι
Να μάχομαι
Να κλαίω

Είναι, που με έμαθες
Να στυλώνομαι
Να πληγώνομαι
Να σπάω
Να στυλώνομαι πάλι
Να ξανασπάω
Να αντιστέκομαι
Να αντιλέγω
Να ιδρώνω
Να ψιθυρίζω
Να μιλώ
Να κλαίω

Είναι, που με έμαθες
Να τραγουδώ
Να γράφω
Να λέω
Να μην κρύβω
Να κρύβω
Να περιμένω
Να σε περιμένω
Να υπομονεύω
Να αγριεύω
Να πονάω
Να κλαίω

Είναι, που με έμαθες
Να δειλιάζω
Να τρέμω
Να μη φοβάμαι
Να διψάω
Να πεινώ
Να γελάω
Να μαλώνω
Να σε μαλώνω
Να παραληρώ
Να κλαίω

Είναι, που με έμαθες
Να ονειρεύομαι
Να σε ονειρεύομαι
Να συγχωρώ
Να κατανοώ
Να ωριμάζω
Να κουρνιάζω
Να ταξιδεύω
Να παίζω
Να κλαίω

Είναι, που με έμαθες
Να ελπίζω
Να ζω
Να παιδίζω
Να φλυαρώ
Να παρακαλώ
Να απελπίζομαι
Να παραφέρομαι
Να ξεκλειδώνομαι
Να υποφέρω
Να δίνομαι
Να υποτάσσομαι
Να κλαίω

Είναι, που με έμαθες
Να έχω θάρρος
Να ομορφαίνω
Να τολμώ
Να πορεύομαι
Να σ’ έχω
Να σε χάνω
Να μην αρκούμαι
Να ζητώ
Να είμαι περήφανη για σένα
Να ευγνωμωνώ

Είναι,
που
με έμαθες

να
αγαπώ

13 σχόλια:

sinnefo rain είπε...

Σε όλα αυτά ναι,ναι, ναι και πάλι ναι!!

Babis Dermitzakis είπε...

Πω πω! Τέλειο! δικό σου είναι;

genna είπε...

Nαί, ναι όλα αυτά...

να υπομονεύεις...

να Aγαπας, ν' αγαπιέσαι?

quartier libre είπε...

@ genna,

έχω μιά αντίληψη ζωής, γι αυτά...

θαρρώ, ότι η ευτυχία του ανθρώπου, είναι όχι πρώτα να αγαπιέται, μα να μπορεί ο ίδιος ν' αγαπά.
αυτό θαρρώ είναι το πιό σπουδαίο, για τη ζωή του καθενός.

κι αλλοίμονο,
αν για ν΄αγαπήσει κάποιος,
θα ζητούσε σαν προϋπόθεση
πρώτα ν' αγαπηθεί,
ή έστω,
ακόμα, σαν προϋπόθεση,
την αμοιβαιότητα...

να είναι περήφανη πρέπει η καρδιά τ' ανθρώπου.
ελεύθερη και
ανεξάρτητη.
και να μπορεί
έτσι ή αλλιώς
ν' αγαπά.

genna είπε...

Aκριβώς τα ίδια λέω καλό μου
ακριβώς, μόνο που η αμοιβαιότητα κι εννοώ πως είναι ανάγκη και να πέρνεις για να γεμίζεις και να δίνεις διπλά πίσω...

Nομίζω πως τούτη την ανάγκη τη γνωρίζουμε όλοι μας, όλα τούτα που γράφεις τα προσυπογράφω και το ξέρεις πολύ καλά...

KAΛH MEPA ΣOY!

Τίποτα είπε...

Μαθήματα δίνεις αγάπης, quartier libre...

quartier libre είπε...

@ τι ξέρει απ' αυτά
τα σπουδαία,
ένα μικρό, μοναχικό μυρμήγκι;!
τίποτα !

akb8862 είπε...

Μαγικό!
Ζωγραφίζει όλη τη χημεία του έρωτα.
Μπράβο !!!

ellinida είπε...

Voila madame, πάρτε μιά πρόσκληση στο μπλογκ μου!
Καλημέρα! :))

Unknown είπε...

μεγαλειώδες.
πραγματικά μεγαλειώδες μέσα στην ταπείνωσή του και τα θετικά του συναισθήματα.

ευχαριστούμε!

quartier libre είπε...

@ abttha,

ce n' est, QUE des larmes...

Negma είπε...

Καλή σου μέρα!

Πανέμορφα τα δάκρυά σου...

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

quartier libre είπε...

@ τα πανέμορφα δάκρυα
της Viana do Castelo


μαργαριτάρι μαύρο
κρυμμένο
στης νύχτας μέσα το όστρακο
μιά μιά οι στάλες

κι ο Ατλαντικός
χάσκει κάτω απ' το βράχο