Το αυγό του φιδιού και η σιωπή των αμνών !

Το αυγό του φιδιού

και

Η σιωπή των αμνών !

σκέφτομαι...


ας τολμήσει
ο καθείς από μας
μιά συνειδητή,
απλή,
σημαντική πράξη

προσωπικής - κοινωνικής αντίδρασης
απέναντι

στην τηλεοπτική αποκοτιά

.

στην τηλεοπτική ασχήμια

.

και στον τηλεοπτικό φασισμό

.

που κατακλύζουν τα σπίτια μας...


Οι άνθρωποι του πνεύματος,
πού διάβολο βρίσκονται κρυμμένοι;
Ας ξελαγουμιάσουν, επιτέλους !
Γιατί δεν αντιδρούν ;


γιατί σιωπούν ;
γιατί σιωπούν ;
.
.
δίνω εδώ μιά σκέψη,
που διατύπωσα πριν 7 χρόνια, και ξανά πριν 3 χρόνια,
μα τα ίδια εξακολουθώ να σκέφτομαι, σήμερα ακόμα,
θεωρώντας τα επίκαιρα :

a.k.

ΤΟ ΘΗΡΙΟ

Το πρόσωπο του θηρίου, σήμερα έχει αλλάξει .
Ο ολοκληρωτισμός, δεν έχει πιά να κάνει, τουλάχιστον στις Ευρωπαϊκές κοινωνίες, με στρατιωτικούς , με επίορκους συνταγματάρχες , με πολυβόλα και με κανόνια .

Τα όπλα, ήταν το πρόσωπο του Ευρωπαϊκού φασισμού , στην Ισπανία , στην Πορτογαλία , στην Ελλάδα , τις δεκαετίες που πέρασαν . Μου φαίνεται όμως πως τα όπλα δεν είναι ίσως το χειρότερο είδος φασισμού σε μια κοινωνία ...

Όταν μπροστά μας ήταν τα τανκς , τα πράγματα ήταν δύσκολα από μια πλευρά , απ’ την άλλη όμως , νομίζω, οι άνθρωποι τότε, ήξεραν ακριβώς τι έπρεπε να κάνουν, και αυτοοργανώνονταν για να το κάνουν...

Τα τανκς ήταν ορατός, χειροπιαστός κίνδυνος. Ξεκάθαρος . «Ή ταν ή επί τας» !...

Το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού σήμερα, είναι πιο δυσδιάκριτο, και γι αυτό πιο επικίνδυνο, πιο ύπουλο , πιο βάρβαρο. Ο ολοκληρωτισμός σήμερα, δεν είναι ξεκάθαρα ορατός απ’ όλους τους πολίτες . Το πρόσωπό του δεν είναι ξέσκεπο, ακάλυπτο , αλλά είναι προσεχτικά καμουφλαρισμένο . Έρπει σήμερα ο φασισμός στις κοινωνίες μας , κι έχει να κάνει με τρομερές καταστάσεις :

Ανεργία των νέων, ένδεια, ανασφάλεια, καταστροφή του περιβάλλοντος , ρατσισμός , ξενοφοβία, ναρκωτικά, καθώς και η τρομερή κυριαρχία , που ασκούν πάνω στους πληθυσμούς τα Μ. Μ. Ε...

Τ’ αυγό του φιδιού, ή ο έρπων φασισμός , σήμερα έχει σίγουρα πιο επικίνδυνο πρόσωπο από τον «παραδοσιακό» , από κείνη την καρικατούρα που οι δικές μας γενιές έχουν γνωρίσει...

Κι είναι καιρός σήμερα,
η νεολαία, οι εργαζόμενοι, οι μητέρες, μα και όσοι θέλουν να λέγονται πνευματικοί άνθρωποι , οι άνθρωποι της εργασίας και της τέχνης
να αναπτύξουν τις αντιστάσεις τους ,
να βγάλουν προς τα έξω τη διαφωνία τους και
να ορθώσουν το ανάστημά τους.