Τετάρτη, Φεβρουαρίου 27, 2008

Paul Verlaine

Il pleure dans mon coeur

Il pleure dans mon coeur
Comme il pleut sur la ville ;
Quelle est cette langueur
Qui pénètre mon coeur ?

Ô bruit doux de la pluie
Par terre et sur les toits !
Pour un coeur qui s'ennuie,
Ô le chant de la pluie !

Il pleure sans raison
Dans ce coeur qui s'écoeure.
Quoi ! nulle trahison ?...
Ce deuil est sans raison.

C'est bien la pire peine
De ne savoir pourquoi
Sans amour et sans haine
Mon coeur a tant de peine !


ένα από τα κλασσικά,
όμορφα ποιήματα
του Verlaine
κατόπιν υποδείξεως
του tsiailis world
έκανα στα γρήγορα
μιάν ελεύθερη απόδοση
-αδούλευτη είναι- :
.
.
Κλαίει μέσα μου η καρδιά

Κλαίει μέσα μου η καρδιά
Σαν βροχή, που πέφτει στην πόλη.
Πόση κούραση κρυμμένη στην καρδιά μου…

Α, σιγομουρμούρισμα της βροχής
στη γη και πάνω στις στέγες !
Α, τι είναι το τραγούδι της βροχής
για μια καρδιά μονάχη !

Αναίτια κλαίει
Αυτή η απελπισμένη καρδιά.
Κανείς δεν την πρόδωσε...
Αυτό το πένθος δεν έχει λόγο

Και το πιό πικρό είναι
Να μην ξέρεις γιατί,
Δίχως αγάπη, δίχως μίσος,
αυτή η καρδιά είναι τόσο θλιμμένη

6 σχόλια:

quartier libre είπε...

@ ange-ta,

το ένα του Κούτσι
"τα χρόνια του σιδήρου",
το χω διαβάσει.
τίποτα να μη μου φέρεις.
ισχύει το Σάββατο, ίσως όμως, όχι εκεί.
μιλάμε...
:)

tsiailisworld είπε...

μια χάρη...
γράψε μας μια μετάφραση εμάς που δεν γνωρίζουμε πολύ καλά γαλλικά!
σιλβουπλεεεεεεέ
:)

tsiailisworld είπε...

σε ευχαριστώ πολύ για τη μετάφραση!
Πολύ αληθινά τα λόγια του, οι καρδιές φτιαχτήκανε για να πονάνε

quartier libre είπε...

@ είναι λίγο άψαχτη και βιαστική μετάφραση,
μα αυτό μονάχα πρόκανα να κάνω...
:)

Unknown είπε...

όλα οκ καλή μου. κι οι ευχαριστίες δεν έχουν τελειωμό, κανονικά, μαζί σου. να'σαι καλά... σε φιλώ.

Unknown είπε...

όλα οκ καλή μου. κι οι ευχαριστίες δεν έχουν τελειωμό, κανονικά, μαζί σου. να'σαι καλά... σε φιλώ.