Δευτέρα 19 Μάη, του 08.
«Βασιλίς»
Αυτή η επίσκεψη, ευτυχώς, έχει αρκετά στο πρόγραμμα...
Έτσι, φεύγουμε απ’ τον πρώτο σταθμό – Μπαλουκλή – εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής
.
. κι όπως είμαστε, 11 ξάγρυπνα άτομα με τα μπαγκάζια ακόμα φορτωμένα στο μικρό πούλμαν, πορευόμαστε προς τη «Μονή της Χώρας».
Ο δρόμος παράλληλα με τα Θεοδοσιανά τείχη. Κατά τον ιστορικό Φραντζή, ετούτη δω δεξιά μας η είσοδος (Kapi) προς την Αδριανούπολη, είναι η ιστορική Κερκόπορτα.
Μου αρέσει που όλες οι πολυκατοικίες είναι κεραμοσκεπείς. Κεραμίδι κόκκινο. Δίνει μια φυσιογνωμία Is tin Polin. Σκέφτομαι τα πήλινα φουγάρα στις πολυκατοικίες του Παρισιού. Έχει μια ζεστασιά ο πηλός…
Κι είμαστε τώρα εντός των τειχών.
Σοκάκια λιθόστρωτα
Σοκάκια λιθόστρωτα
Σοκάκια λιθόστρωτα
Ανηφόρες, κατηφόρες λιθόστρωτες
Μαντήλες
Μαναβάκια
Εδώ έχει φτώχεια.
Η «Μονή της Χώρας», που χρονολογείται από την εποχή του Ιουστινιανού, έχει γίνει μουσείο.
Για μας προσκύνημα.
Εδώ μέσα, το άκρον άωτον της Μωσαϊκής Τέχνης !
Το 1325 έγινε η εικονογράφηση.
Το 1650 οι τοίχοι σοβατίστηκαν!
Το 1934 ο χώρος έγινε μουσείο κι άρχισε η αποκατάσταση των μωσαϊκών.
Ο χώρος, σου κινεί το ενδιαφέρον και για έναν άλλο λόγο.
Εδώ μέσα, το άκρον άωτον της Μωσαϊκής Τέχνης !
Το 1325 έγινε η εικονογράφηση.
Το 1650 οι τοίχοι σοβατίστηκαν!
Το 1934 ο χώρος έγινε μουσείο κι άρχισε η αποκατάσταση των μωσαϊκών.
Ο χώρος, σου κινεί το ενδιαφέρον και για έναν άλλο λόγο.
Οι καλλιτέχνες, για να κατασκευάσουν τα ψηφιδωτά, χρησιμοποίησαν τα απόκρυφα ευαγγέλια!
Στην είσοδο ψηφιδωτό – μετώπη
7 σχόλια:
Διαπίστωση : Οταν αντικρυζω νέες ανακαλύψεις και θεωρήσεις στον τομέα της φυσικής επιστήμης με καταλαμβάνει η ίδια εξέγερση, ενθουσιασμός και τόνος αισιοδοξίας, όπως στη δεκαετία που ήμουν έφηβος και συνακολουθεί μαζί και μια ζήτηση ανάλογη στον πολιτισμικό περίγυρο της ζωής : ΖΗΤΩ ΣΤΑ ΗΘΗ ΑΝΑΛΟΓΟ ΤΟΝΟ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗ: Να περάσω τις υπερχορδές από το μέγα Ψαλτήριο και Μυητήριο του Παρθενώνα και της Αγιά Σοφιάς.
geia, o tsiailisworld eimai, pos einai ola?
diaforetika ola tora, e?
apo internet cafe sou grafo exo apo tin Zoodochou pigis edo stin akadimias
alla afto einai peritto, e?
λίγο άρρωστη,με δυνατό πονοκέφαλο, σηκώθηκα λίγο και βρήκα τα 2 σχόλιά σας.
το εύκολο πρώτα:
παιδένιε tsiailisword,
χαίρομαι που άρχισες κι όλας (!) να μαθαίνεις τα στέκια της Αθήνας και τα internet cafes.
για τρείς μέρες στην Αθήνα ξεψάρωτο σε βρίσκω :)
χάρηκα πολύ τις χτεσινές κουβέντες μας με σένα και την Κλέλια
ελπίζω να σας άρεσε το αττικό φως, το γαλάζιο νερό στην ταράτσα του ξενοδοχείου, τα βουνά του λεκανοπέδιου γύρω-γύρω,
και η μηλόπιττα ΧΩΡΙΣ παγωτό :)
να είσαι πάντα καλά, Χρήστο μου,
και να σου πάνε όλα καλά στη ζωή.
ευχαριστώ για τις καλές κουβέντες, το γέλιο και τον ενθουσιώδη τρόπο σου.
καλό δρόμο και με το καλό να επιστρέψετε αύριο εις την "αέρινην".
θα τα λέμε ...
Εκτωρ
απαντώ
σε δικό σας τόπο
Q.L.
χω χάσει το κινητό μου με όλα τα τηλέφωνα που είχα σ αυτό.
πάρε με τηλέφωνο αύριο για να πάμε στην Αβθα, ναί????
θα σε πάρω σπίτι
και μετά σκέφτομαι κι εγώ να το πετάξω το κινητό
Σαν να ταξίδεψα is tin polin με γνώση και συναίσθηση, μα πάνω απ όλα με ευαισθησία
enchantee madame. the pleasure was all mine!
Υ.Γ.Όλα καλά μου πήγαν κι όταν ο καλός μου αγγελάκος έχει κέφια τα συντονίζει με μαεστρία!
ίσως πρέπει να αναθεωρηθούν ιδέες στη ζωή.
η αναισθησία, που δεν την επιλέξαμε, ίσως είναι μιά αυτοάμυνα,
που θα πρεπε σοφά να διαθέταμε...
δεν ξέρω...
ίσως, λέω.
και τι καταλάβαμε, μιά ζωή, με τις παντιέρες της ευαισθησίας ορτσωμένες;
έχω από χτες χαρεί με τα τελευταία νέα σου.
είθε, να πάνε όλα ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.
εδώ είμαι Cle :)
Δημοσίευση σχολίου