αυτός ο Μακίθ, έχει διανύσει μεγάλη πορεία και έχει διαφυλάξει το μυστικό του καλά
απ΄το beggar's popera του Gay τον 18ο αιώνα μέχρι το three penny opera του Brecht τον 19ο αιώνα, απ΄ τη lotta lenye μέχρι τον armstrong και τους doors, ο μακίθ παραμένει ένα μυστήριο
στην καριέρα του έχει υπηρετήσει πολλούς ρόλους. τον μαρξιστή, τον γκάνγκστερ, μέχρι και τον ροκ σταρ που διαφημίζει τα μακντόναλντς.
το κομμάτι αυτό, λένε πως γράφτηκε απ τον Brecht και τον Kurt Weil εν μία νυκτί για χάρη ενός εγωκεντρικού ηθοποιού
όμως, ο μακ κρατάει καλά το μυστικό του
και παραμένει φρέσκος κι επικίνδυνα γοητευτικός μυστηριώδης εγκληματίας όπως όλοι μας άλλος στη ζωή κι άλλος στη σκέψη
"η όπερα του ζητιάνου" ! που οι Μπρεχτ-Βάϊλ την μετέτρεψαν σε "όπερα της πεντάρας" !
-και που, συγχωρέστε με, οι ειδήμονες-, εμένα σε κάποια σημεία, μου θυμίζει και Όλιβερ Τουίστ...
Το έργο παίρνει θέμα από τον Αγγλικό υπόκοσμο και είναι (μάλλον;) σάτιρα στην κοινωνία της Γερμανίας, λίγο πριν τον Χίτλερ...
Η θυγατέρα του Πίτσαμ ερωτεύεται τον Μακίθ τον μαχαιροβγάλτη, που όμως έχει και δεσμό με την κόρη του διευθυντή της αστυνομίας.
Ο Πίτσαμ, είναι,ας πούμε, ο νταβατζής των ζητιάνων , που τους ρίχνει στο δρόμο να ζητιανέψουν για πεντάρες...
Ο διευθυντής της αστυνομίας προστατεύει (τι περίεργο! ποτέ δεν συμβαίνουν αυτά...) τον Μακίθ, που όμως κάποτε συλλαμβάνεται και πάει στην κρεμάλα, όπου, την τελευταία στιγμή, του απονέμει χάρη η βασίλισσα , και γλυτώνει τη ζωή του.
καλημεεεραααα φωνάαααζωωωωω και κλαίαααιιιωωω γιατί να μην ξέρω όλα αυτά που λέτε πού να πάρει και να σηκώσει, γιατττττίιι;;;;;; μωρή ελευθερία γλυκειά, πάρε με τηλ!
α, και δώσε φιλιά στο γλυκό συννεφάκι και τους άντρες εκεί!
6 σχόλια:
... το μυστικο;
ΠΟΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ;
ΜΠΡΕΧΤ!!!
"η οπερα της πενταρας"
www.dw-world.de/dw/article/0,2144,2960508,00.html
:))
ναι υπάρχει μυστικό
αυτός ο Μακίθ, έχει διανύσει μεγάλη πορεία και έχει διαφυλάξει το μυστικό του καλά
απ΄το beggar's popera του Gay τον 18ο αιώνα μέχρι το three penny opera του Brecht τον 19ο αιώνα, απ΄ τη lotta lenye μέχρι τον armstrong και τους doors, ο μακίθ παραμένει ένα μυστήριο
στην καριέρα του έχει υπηρετήσει πολλούς ρόλους. τον μαρξιστή, τον γκάνγκστερ, μέχρι και τον ροκ σταρ που διαφημίζει τα μακντόναλντς.
το κομμάτι αυτό, λένε πως γράφτηκε απ τον Brecht και τον Kurt Weil εν μία νυκτί για χάρη ενός εγωκεντρικού ηθοποιού
όμως,
ο μακ κρατάει καλά το μυστικό του
και παραμένει φρέσκος
κι επικίνδυνα γοητευτικός
μυστηριώδης
εγκληματίας
όπως όλοι μας
άλλος στη ζωή
κι άλλος στη σκέψη
"η όπερα του ζητιάνου" !
που οι Μπρεχτ-Βάϊλ
την μετέτρεψαν σε
"όπερα της πεντάρας" !
-και που, συγχωρέστε με, οι ειδήμονες-, εμένα σε κάποια σημεία, μου θυμίζει και Όλιβερ Τουίστ...
Το έργο παίρνει θέμα από τον Αγγλικό υπόκοσμο και είναι (μάλλον;) σάτιρα στην κοινωνία της Γερμανίας, λίγο πριν τον Χίτλερ...
Η θυγατέρα του Πίτσαμ ερωτεύεται τον Μακίθ τον μαχαιροβγάλτη, που όμως έχει και δεσμό με την κόρη του διευθυντή της αστυνομίας.
Ο Πίτσαμ, είναι,ας πούμε, ο νταβατζής των ζητιάνων , που τους ρίχνει στο δρόμο να ζητιανέψουν για πεντάρες...
Ο διευθυντής της αστυνομίας προστατεύει (τι περίεργο! ποτέ δεν συμβαίνουν αυτά...) τον Μακίθ, που όμως κάποτε συλλαμβάνεται και πάει στην κρεμάλα, όπου, την τελευταία στιγμή, του απονέμει χάρη η βασίλισσα , και γλυτώνει τη ζωή του.
αυτός είναι ο μύθος.
κάπως έτσι...
το υπέροχο έργο, η υπέροχη μουσική !
αν έχω κάνει λάθη, σε ό, τι λέω,
διορθώστε με.
το αγαπημένο βινίλιο!!
@ συννεφούλα καλή,
τι μου κάνεις;
καλημεεεραααα
φωνάαααζωωωωω και κλαίαααιιιωωω γιατί να μην ξέρω όλα αυτά που λέτε πού να πάρει και να σηκώσει, γιατττττίιι;;;;;;
μωρή ελευθερία γλυκειά, πάρε με τηλ!
α, και δώσε φιλιά στο γλυκό συννεφάκι και τους άντρες εκεί!
Δημοσίευση σχολίου