Τρίτη, Οκτωβρίου 14, 2008

στέκομαι κάτω από άσπρα σύννεφα.
στα σκοτάδια.
είπες, πανσέληνο έχει απόψε... για να το λες, έτσι θα ναι. κάπου θα υπάρχει κι η πανσέληνος.
ψάχνω στην τσάντα νευρικά για ένα τσιγάρο. εκείνο το πακέτο τα τσιγάρα που μου χάρισες, να, που θα πιάσει τόπο απόψε.
prince a. με μιά λευκή μικρή πίπα στην άκρια.
ανάβω. με ξύλινα πάντα σπίρτα. και με τα δάχτυλα να τρέμουν.
έντεκα χρόνια μετά. το ξανάρχισα.
χώνω το χέρι στην τσάντα βαθειά και σκαλίζω, δίχως να ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. έτσι... σκαλίζω.
μιά Παναγία πολύτιμη, μικρή ασημένια, ευλογημένο "δώρον φιλίας".
ένα λευκό, γυναικείο κομπολόϊ.
ένα βιβλίο λιγνό.
το πορτοφόλι. ανοίγω το πορτοφόλι.
μιά χούφτα κέρματα.
η ταυτότητά μου, για δες, η ταυτότητά μου ! πάει να πει, έχω ακόμα ταυτότητα !
δύο φωτογραφίες παιδιών. γελαστές.
στο τσεπάκι, Ευαγόρα Παλληκαρίδη, κουβαλάω πάντα φύλλα δάφνης, απ' τα "φυλακισμένα μνήματά σου",
και δυό μικρούτσικες, γραμμωτές αχιβάδες.
ρίχνω στους ώμους μου το γαλλικό μάλλινο σάλι. τυλίγομαι. όσο να ναι, κρατάει ακόμα λίγη ζέστα.

αυτά είναι όλη η πραμάτεια μου. το βιός μου.

σ' ευχαριστώ, για τον πλούτο, που μου χάρισες, Κύριε!

6 σχόλια:

Χαρ. Αλβερτος είπε...

... ΚΟΙΤΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ, ΕΧΩ ΚΙ' ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΠΑΝΤΑ, ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΧΙΒΑΔΑ
ΓΡΑΜΜΩΤΗ!! ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΑΦΝΟΦΥΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΕΥΑΓΟΡΑ... ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ ΚΑΙ BIG ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΟΥ... ΤΟΥ
ΣΟΛΩΜΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ!!!
ΜΗ ΞΑΝΑΡΧΙΣΕΙΣ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ... ΣΤΟ ΛΕΕΙ ΕΝΑΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΣ... ΝΑ 'ΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ, ΤΟ ΑΠΟΨΙΝΟ.

ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΤΣΑΝΤΕΣ ΚΟΥΒΑΛΑΝΕ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΑΧΡΗΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ... ΞΑΛΑΦΡΩΣΩ ΤΗ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ.

ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ!





































































ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ!

quartier libre είπε...

@ σ'ευχαριστώ




αληθινά




για




την




καληνύχτα !

sinnefo rain είπε...

καληνύχτα λέξη

quartier libre είπε...

:)
nef,

Coco είπε...

Και καλό ξημέρωμα! :)

(αυτό που κουβαλάω δεν είναι τσάντα πια, έχει μέσα εξοπλισμό κάμπινγκ, σκοινιά, φακό, τα πάντα)

quartier libre είπε...

@ αν ΠΕΤΑΞΕΙΣ απ' την τσάντα
ό, τι δεν θέλεις πιά,
βγάζεις και στεναγμό ανακούφισης
"ουφ" !

κοίτα μονάχα μην κάνεις λάθος
και πετάξεις τίποτα πολύτιμο...

καλή σου μέρα,
κοκό :)