@ μ' ακούς, Νικηφόρε; μην απαντήσεις εδωδά, αν δε θες, μόνο άκουσέ με. -δεν είναι φιλολογικό αυτό! αλήθεια είναι!- οι μάνες δε φεύγουν... είναι πάντα παρούσες.
Αυτά είναι ντόπια γαρύφαλλα και μυρίζουν υπέροχα. Μετά που θα αποξηραθεί το λουλούδι του αν το μαδήσεις θα φανεί ένας ασκός άν τον σπάσεις θα βγάλεις απο μέσα του μαύρα σποράκια μικρότερα το κεφάλι της καρφίτας. Άν τα σπύρεις θα φυτρώσουν αλλά τα γαρύφαλα που θα βγούν μπορεί να είναι διαφορετικά και να έχουν διαφορετικό χρώμα. Μα το άρωμα τους θα μείνει.
****************************** Το άρωμα τση γαρεφαλιάς ζαλίζει το κεφάλι, μα ειν' ομορφο να το γρικάς στου έρωτα τη ζάλη.
καλημέραquartierlibre, έλαβα τους χαιρετισμούς σου από τη φίλη Κλέλια, σε χαιρετώ κι εγώ... Ήμουν Αθήνα τις προάλλες, ήρθα να τρέξω τον Μαραθώνιο. Κρίμα που δεν βρεθήκαμε, αλλά ήρθα μια μέρα πριν μόλις και ετοιμαζόμουνα, και μετά τα 42,195 χιλιόμετρα, αντιλαμβάνεσαι...για δυο μέρες δεν μιλλιόμουνα, δεν μιλούσα, δεν περπατούσα, και δεν κατάλαβα πώς και πότε βρέθηκα στην Κύπρο πίσω.
αλλά θα τα πούμε άλλη φορά. Υπόσχομαι την επόμενη φορά που θα ανέβω θα σε ειδοποιήσω...
ξέρεις τι σκέφτομαι; ό, τι μας έχει ευχαριστήσει άλλοτε, ό, τι έχουμε αγαπήσει, ό, τι μας βασανίζει ή μας ομορφαίνει σαν ανάμνηση μπορούμε με κάποιον τρόπο να το ξαναστήσουμε... θέλω να πω, όχι το ίδιο, μήτε την ψευδαίσθησή του, μα να φτιάξουμε κάτι καινούργιο, που θα του μοιάζει.
δύσκολο είναι δηλαδή, να φυτέψουμε σ' ένα παρτέρι ή σε μιά γλάστρα, τέτοια γαρυφαλλάκια - νύχια, να μοσχομυρίζουν; άσχημα θα ναι; !
.
12 σχόλια:
Μυρίζουν κοριτσάκι...
μυρίζουν Αγάπη, νοσταλγία, παιδικά χρόνια...
και τα χέρια της...
να μου είσαι καλά, να βγαίνουμε απ' τις γωνίτσες μας έτσι όμορφα...
καλή σου Μέρα!
σε φιλώ!
κι αυτό...
http://www.youtube.com/watch?v=X3aC9ikil34&feature=related
@ αχ, οι μάνες...
ας τις προσέχουμε όσο ακόμα τις έχουμε...
μα κι όταν λείπει η φυσική τους παρουσία, αυτές, είναι βέβαιον, πως είναι κοντά μας.
να έχετε καλή μέρα :)
@ μ' ακούς, Νικηφόρε;
μην απαντήσεις εδωδά, αν δε θες,
μόνο άκουσέ με.
-δεν είναι φιλολογικό αυτό! αλήθεια είναι!-
οι μάνες δε φεύγουν... είναι πάντα παρούσες.
Γεια σου quartier libre.
Αυτά είναι ντόπια γαρύφαλλα και μυρίζουν υπέροχα.
Μετά που θα αποξηραθεί το λουλούδι του αν το μαδήσεις θα φανεί ένας ασκός άν τον σπάσεις θα βγάλεις απο μέσα του μαύρα σποράκια μικρότερα το κεφάλι της καρφίτας. Άν τα σπύρεις θα φυτρώσουν αλλά τα γαρύφαλα που θα βγούν μπορεί να είναι διαφορετικά και να έχουν διαφορετικό χρώμα. Μα το άρωμα τους θα μείνει.
******************************
Το άρωμα τση γαρεφαλιάς ζαλίζει το κεφάλι,
μα ειν' ομορφο να το γρικάς στου έρωτα τη ζάλη.
Φιλικά: Γιάννης.
@ θα ακολουθήσω τη συμβουλή.
αυτή, για τη σπορά γαρυφάλλων :)
ένα κόκκινο γαρυφαλλάκι στο μέγεθος του νυχιού, τόσο που μοσχομύριζε, μέσα σ΄ένα παρτέρι, το θυμάμαι ακόμη
Κόκκινο γαρύφαλλο στο μέρος της καρδιάς :)
καλημέραquartierlibre, έλαβα τους χαιρετισμούς σου από τη φίλη Κλέλια, σε χαιρετώ κι εγώ... Ήμουν Αθήνα τις προάλλες, ήρθα να τρέξω τον Μαραθώνιο. Κρίμα που δεν βρεθήκαμε, αλλά ήρθα μια μέρα πριν μόλις και ετοιμαζόμουνα, και μετά τα 42,195 χιλιόμετρα, αντιλαμβάνεσαι...για δυο μέρες δεν μιλλιόμουνα, δεν μιλούσα, δεν περπατούσα, και δεν κατάλαβα πώς και πότε βρέθηκα στην Κύπρο πίσω.
αλλά θα τα πούμε άλλη φορά. Υπόσχομαι την επόμενη φορά που θα ανέβω θα σε ειδοποιήσω...
@ coco,
ξέρεις τι σκέφτομαι;
ό, τι μας έχει ευχαριστήσει άλλοτε,
ό, τι έχουμε αγαπήσει,
ό, τι μας βασανίζει ή μας ομορφαίνει σαν ανάμνηση
μπορούμε με κάποιον τρόπο να το ξαναστήσουμε...
θέλω να πω,
όχι το ίδιο, μήτε την ψευδαίσθησή του, μα να φτιάξουμε κάτι καινούργιο, που θα του μοιάζει.
δύσκολο είναι δηλαδή, να φυτέψουμε σ' ένα παρτέρι ή σε μιά γλάστρα, τέτοια γαρυφαλλάκια - νύχια, να μοσχομυρίζουν;
άσχημα θα ναι; !
νύχτααααααα :)
@ Αντώνη :),
θα επιμεληθώ τη μουσική...
@ Χρήστο,
το ψυχανεμίστηκα πως ήρθες και δεν έδωσες σημάδι ζωής...
έτρεξες Μαραθώνιο, θηρίο; !
μπράβο !
και ξανά μπράβο !
ανα μένω νεώτερα :)
Δημοσίευση σχολίου