Κυριακή, Νοεμβρίου 30, 2008



Άνθη


I.


το ευλογημένο άρωμα

της γαζίας



παιδιά, πιπιλάγαμε τα τζίτζιφα.

έχουν μιά ψύχα, έτσι σαν χνουδωτή,
και μιά γλύκα



.
βγάζεις το κοτσανάκι
απ' το λουλούδι
του αγιοκλήματος
και ρουφάς το μέλι

τα μανουσάκια μας
















τα υπέροχα
μοσχομπίζελα

.
.
φρέζιες

.

χιώτικο







.

του κήπου

του Υμηττού


της άνοιξης
.











του βράχου






.
του θαύματος
.
.





της Megeve
.
.

.
.










του πάγου
.






















.
.τα άνθη
της θάλασσας

. .


το άνθος του κάκτου
.
.
.














το άνθος του βάλτου
.

του Σεφέρη
οι ασφόδελοι
















τα κρεμμύδια
του αχέροντα
ποταμού

4 σχόλια:

Roadartist είπε...

Τέλεια..είναι..

Φαντάζομαι θα έχεις βάλει και γιασεμιά..

giannis kazanis είπε...

Τι να πώ. Είναι υπέροχα. Μπράβω συγχαριτήρια.
Το κάθε ένα κρύβει μέσα του τη δική του δύναμη και έχει μια ξεχοριστή ομρφιά.

quartier libre είπε...

@ Roadartist,

τα χω όλα παρατήσει...
το γιασεμί κάηκε πέρσι, με το χιόνι...
τα παράτησα όλα.
πλήρης αταξία...

quartier libre είπε...

@ gianni ayanni,

μπράβο στη φύση, που τα φτιαξε...