Το Στερνό Παραμύθι
.
Λάμπρος Πορφύρας
.
.
Πήραν στρατί στρατί το μονοπάτι
βασιλοπούλες και καλοκυράδες,
από τις ξένες χώρες βασιλιάδες
και καβαλλάρηδες απάνω στο άτι.
Kι απάνω απ' της γιαγιάς μου το κρεβάτι,
ανάμεσα από δυο χλωμές λαμπάδες
περνούσανε και σαν τραγουδιστάδες
της τραγουδούσαν -τι ποιος ξέρει;- κάτι.
Kανείς για της γιαγιάς μου την αγάπη
δε σκότωσε το Δράκο ή τον Aράπη
για να της φέρει αθάνατο νερό.
H μάνα μου είχε γονατίσει κάτου·
κι απάνω, μια φορά κι έναν καιρό
ο Aρχάγγελος χτυπούσε τα φτερά του.
βασιλοπούλες και καλοκυράδες,
από τις ξένες χώρες βασιλιάδες
και καβαλλάρηδες απάνω στο άτι.
Kι απάνω απ' της γιαγιάς μου το κρεβάτι,
ανάμεσα από δυο χλωμές λαμπάδες
περνούσανε και σαν τραγουδιστάδες
της τραγουδούσαν -τι ποιος ξέρει;- κάτι.
Kανείς για της γιαγιάς μου την αγάπη
δε σκότωσε το Δράκο ή τον Aράπη
για να της φέρει αθάνατο νερό.
H μάνα μου είχε γονατίσει κάτου·
κι απάνω, μια φορά κι έναν καιρό
ο Aρχάγγελος χτυπούσε τα φτερά του.
.
.
.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου