Δώρο ασημένιο ποίημα
Ο.Ε.
a.k.
.
Χωμένη ως το λαιμό βαθειά , στο πέλαγο.
Γιατί, τίποτα λιγότερο δεν είν’ ετούτο, από ένα πλατύ, ανοιχτό πέλαγο...
Η οδός της άνοιξης που διανύουμε, φέρει τον πελαγίσιο αριθμό «εννέα».
Εννέα φορές εγύρισε μες στον καιρό ο πελαγίσιος Μάϊος
Ημέρες, δύο χιλιάδες οκτακόσιες εξήντα πέντε, πελαγίσιες κι αυτές, στον κύκλο εγύρισαν.
Νύχτες ομοίως.
Προσθέτουμε τη μέρα τη δίσεκτη.
Και τη νύχτα.
Ελληνικοί ήλιοι δύο χιλιάδες οκτακόσιοι εξήντα πέντε. Και φεγγάρια.
Μισοφέγγαρα, φεγγάρια χάρτινα, ολόγιομα φεγγάρια, φεγγάρια ασέληνα, όπως εκείνο της έκλειψης στο μπαλκόνι της Άννας, 2007 Κυριακή, τέσσερις Μάρτη.
Δύο χιλιάδες οκτακόσιες εξήντα πέντε βροχές, ίδιες λιακάδες, συν μία δίσεκτη.
Κι έπειτα, τας γλώσσας των ανθρώπων ελάλησα, προσευχή τη ζωή έκαμα, λειτουργιά με σαξόφωνα, άριες, μαντολίνα, τρομπέτες βυζαντινές και τύμπανα.
Aπελπισίες, θυμοί, παράπονα, σαν το παράπονο της παπαρούνας ή σαν της Μέκκας το παράπονο «Μέκκα, εκεί είσ’ ακόμα; Νησιά με κοράλλια κι οάσεις, υπάρχετε ακόμα; Και σκόνη κίτρινη και φούρνοι στη γη σαν πηγάδια, δε θα σας ξαναδώ;»
Κι έπειτα όρη μετακινήθησαν, φυτείες από κόκκους σινάπεως εσπάρθηκαν στο χρόνο μέσα πολλές φορές, έρμα νησιά σημαδεύτηκαν στις θάλασσες, χαρτογραφήθηκαν τα είδη ψαριών brachidontes, pteragogus, sargocentron, pelagicus, forskoehlii (κοχύλι, που θυμίζει τη Σεφέρεια Κίχλη), leiognathus, lagocephalus, chrysotaenia, siganus, luridus, stephanolepis diaspros, erythraeus, atherinomorus, elopsoides, hemiramphus, όστρακα σκληρά άνοιξαν διάπλατα, οι αμνοί ημέρεψαν τα τσακάλια.
Το ωραίο ταξίδι της ζωής, συνεχίζει.
.
.
.
.
.
