Jacques Prévert
.ο χαμένος καιρός
:
.
.
Μπρος στης φάμπρικας την πύλη
ο εργάτης άξαφνα σταματάει
τον τράβηξε το καλοκαίρι απ’ το μανίκι
κι όπως γυρνάει
και κοιτάει τον ήλιο
ολοκόκκινο ολοστρόγγυλο
χαμογελώντας στο μολυβένιο του ουρανό
του κλείνει φιλικά
το μάτι
Λοιπόν σύντροφε Ήλιε
δε σου φαίνεται
ηλίθιο
τέτοια μέρα να τη δίνεις
στ΄ αφεντικό;
.
.
.
.
.
.
.
3 σχόλια:
Όλες τις "Τέτοιες" μέρες τις χαρίζουμε σε μια σειρά από "αφεντικά" που τα περισσότερα εμφωλεύουν στο εγωπαθές "Εντός" μας.
Ακόμη κι όταν τις χαρίζουμε σε άλλα νομιζόμενα αφεντικά, πάλι κάποια νοσηρότητα του εγώ το αποφάσισε..
Υπάρχει Επιλογή ΚΑΙ Τώρα!
Σου στέλνω ένα φιλί
@
"τον τράβηξε το καλοκαίρι απ’ το μανίκι"
ας είναι η ζωή
καλοκαίρια γεμάτη
και ήλιους ζωοδότες :)
@
κι εγώ στέλνω φιλί :)
Δημοσίευση σχολίου