Φώτης Κόντογλου
1895 – 1965
εκ Κυδωνιών ορμώμενος
photos
q.l.
Συλλογή χρωστικών
“όπως ημείς εκάμαμε”
ψιμμίθι / lead white
μαύρον από καπνό δαδίου / carbon black
ώχρα / ochre
σιέννα ωμή / raw sienna
σιέννα ψημένη (βώλος ή οξύ ή σιναπίδι) / burnt sienna
όμπρα ωμή (ώχρα βαθεία) / raw umber
όμπρα ψημένη / burnt umber
χονδροκόκκινον (βώλος ανοιχτός) / red earth
λουλακι (λαζούρι ή ινδικόν) / indigo
κοβάλτιο / cobalt blue
πράσινο του χαλκού (βαρδάραμον ή τσιαγκιάρι) / Verdi gris
λάκκα / carmine lake
κιννάβαρις / vermilion
αρσενίκι / orpiment
κιλερμενί / armenian bole – red earth
λαζούρι πέρσικον / ultramarine from lapis lazuli
κόκκινο μολύβι ή λαμπέζι / red lead – minium
κικκίδια / kermes oak
τζουγάς / saponaria officinalis
κριμίζι / kermes lake
λάκκα από κριμίζι / kermes lake
Flâneur (πλάνης εικαστικός) στο Παρίσι.
Εκεί, συναναστράφηκε και συνεργάστηκε με τους Auguste Rodin και Maurice Maeterlinck
Μετά το ΄22 , συνοδοιπόρος στην Αθήνα με τους Αγγελική Χ’ μιχάλη, Στρατή Δούκα, Δημήτρη Πικιώνη, Κωστή Μπαστιά, κ.ά.
Συνδέθηκε με τον Γιάννη Σκαρίμπα.
Δίπλα του εμαθήτευσαν ο Εγγονόπουλος και ο Τσαρούχης.
Το ύφος στο πρώϊμο έργο του Κόντογλου, χαρακτηρίζεται από έντονο εκλεκτικισμό, στοιχεία art nouveau, έχει χαρακτηριστικά από συμβολισμό και εξπρεσσιονισμό, επιδράσεις από τον Greco, από τη λαϊκή τέχνη και τη βυζαντινή παράδοση.
Ο ίδιος είπε για τον Θεοτοκόπουλο :
Κατ’ εμέ ο Θεοτοκόπουλος εξέφρασε με μίαν τέχνην μικτήν από στοιχεία Ελληνικά, Ιταλικά και Ισπανικά την προσωπική του ποίηση και έδωσε νέαν έκφραση εις την Βυζαντινή ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου