Τετάρτη, Φεβρουαρίου 20, 2013

ως ολοκληρωμένα έργα τέχνης σε μικρογραφία !

Friedrich Hölderlin (1770 – 1843)

Brod und Wein

- μία ελεγεία, τρία σχεδιάσματα -

Μετάφραση Α. ΚΟΥΤΣΟΥΡΑΔΗΣ

Εκδ. εξάντας

«Τριγύρω ησυχάζει η πολίχνη. Γαληνεύει φωτισμένο το σοκάκι,

και, πυρσοστόλιστα, κατηφορίζουν και αχολογούν τ’ αμάξια.

Χορτάτοι απ’ της μέρας τη χαρά γυρίζουνε ν’ αναπαυθούν οι ανθρώποι,

Και με ικανοποίηση πολλή στο σπίτι ζυγίζει κέρδη και ζημιές

Του νοικοκύρη το κεφάλι. Από λουλούδια και σταφύλια αδειάζει , - στιχ. 5

Κι απ’ των χεριών τα έργα ησυχάζει η πολύπραγη αγορά.

Μα από τους κήπους μακριά τραγούδι έγχορδου ηχεί. Ίσως εκεί

Ερωτευμένο παίζει ή κάποιος άνδρας μοναχός αναπολεί

Τους φίλους του που μάκρυναν και τον καιρό της νιότης. Και οι πηγές

Αστείρευτες και δροσερές σ’ ευωδιαστά παρτέρια κελαρύζουν, - στίχ. 10

Γαλήνια στο μουχρωμένο αγέρα καμπάνες ηχηρές σημαίνουν

Και των ωρών τον αριθμό φροντίζοντας νυχτοσκοπός αγγέλλει.

Τώρα κι η αύρα έρχεται, αναταράζει τις κορφές στο άλσος,

Ιδού ! και το φεγγάρι, της γης μας ομοιόγραφο,

Έρχεται στα κρυφά κι ετούτο τώρα…» - στίχ. 15

Και

Γεώργιος Δροσίνης (1859 - 1951)

το φτάσιμο

θα βραδιάζη η μέρα όταν θα φτάνωμε
στου χωριού τ’ αποσκιωμένα αλώνια.
Θα φανούν λευκά τα χωριατόσπιτα
πίσω από των πεύκων τ’ ακροκλώνια.
Μακρινά θ’ ακούωνται αρνιών βελάσματα.
Βραδινή καμπάνα θα σημαίνη.
Στη βρυσούλα βόδια θα ποτίζωνται.
Θα καπνίζουν φούρνοι φλογισμένοι.
Θα βαθιανασαίνωμε στο διάβα μας
μυρωδιά από στάχυα θερισμένα.
Θα μας ευχηθούν το «καλώς ήρθατε»
χέρια από τον κάματο αργασμένα.
Από το κατώφλι αναμερίζοντας
του καιρού τ’ αγκάθια και τα χόρτα
του κλειστού παλιόπυργου θ’ ανοίξωμε
τη βαριά, τη σιδερένια πόρτα.
Κι όταν το λυχνάρι μας θ’ ανάψωμε
Ταπεινό – την ώρα που νυχτώνει –
τη χαρά θα νοιώσωμε πως είμαστε
χωρισμένοι απ’ όλα : μόνοι, μόνοι .

- σημείωση του Michael Franz :

η αρχή της ελεγείας του Χαίλντερλιν, δηλαδή η πρώτη στροφή, από μόνη της παρουσιάζεται ως ολοκληρωμένο έργο τέχνης σε μικρογραφία

- σημείωση quartier libre :

του Δροσίνη το ποίημα, ως ολοκληρωμένο έργο τέχνης σε μικρογραφία

Σάββατο, Φεβρουαρίου 16, 2013

Βιβλιοθήκη Ελλήνων και ξένων συγγραφέων
.

ΛΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Ποιητική Ανθολογία

Βιβλίο έκτο
.

Ο ΠΑΛΑΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΤΟΥ

Εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ
Σελίδες 216
ΔΡΧ.20

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ

ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΝΟΥ

Όλα για σένα τά' κοψα κι έλα, καλή μου, πάρ' τα,
τις αργυρές αγράμπελες και τα χρυσά τα σπάρτα

Ζηλιάρης δράκος ο γκρεμνός τα φύλαγε από μένα
τα πλούτη του τα λιόσπαρτα και τ' αφρογεννημένα
Κι έκανα τον καημό σπαθί, το λογισμό κοντάρι,
και πάτησα και νίκησα τον ακριβό ζηλιάρη

Όλα για σένα τα' κοψα κι έλα, καλή μου, πάρτ' τα,
του δράκου τις αγράμπελες και του γκρεμνού τα σπάρτα

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ

"Η ΑΣΑΛΕΥΤΗ ΖΩΗ"

ΠΑΤΡΙΔΕΣ

Εδώ ουρανός παντού κι ολούθε ήλιου αχτίνα,
και κάτι ολόγυρα σαν του Υμηττού το μέλι,
βγαίνουν αμάραντ' από μάρμαρο τα κρίνα,
λάμπει γεννήτρα ενός Ολύμπου η θεία Πεντέλη.

Στην Ομορφιά σκοντάβει σκάφτοντας η αξίνα,
στα σπλάχνα αντί θνητούς θεούς κρατά η Κυβέλη,
μενεξεδένιο αίμα γοργοστάζ' η Αθήνα
κάθε που τη χτυπάν του Δειλινού τα βέλη.

Της ιερής ελιάς εδώ ναοί και οι κάμποι
ανάμεσα στον όχλο εδώ που αργοσαλεύει
καθώς απάνου σ' ασπρολούλουδο μια κάμπη,

ο λαός των λειψάνων ζει και βασιλεύει
χιλιόψυχος, το πνεύμα και στο χώμα λάμπει,
το νιώθω, με σκοτάδια μέσα μου παλεύει

------------------

Εκεί που ακόμα ζουν οι Φαίακες του Ομήρου
και σμίγ' η Ανατολή μ' ένα φιλί τη Δύση,
κι ανθεί παντού με την ελιά το κυπαρίσσι,
βαθύχρωμη στολή στο γαλανό του Απείρου

-------------------

κρυμμένη στην πολύπαθη τη Ρωμιοσύνη
σα να ξανοίγω τη βασίλισσαν Ελλάδα

----------------------

Πατρίδες! Αέρας, γη, νερό, φωτιά! Στοιχεία,
αχάλαστα, και αρχή και τέλος των πλασμάτων,
σα θα περάσω στη γαλήνη των μνημάτων,
θα σας ξανάβρω, πρώτη και στερνή ευτυχία!

Αέρας μέσα μου ο λαός των ονειράτων
στον αέρα θα πάη, θα πάη στην αιωνία
φωτιά, φωτιά κι ο λογισμός μου, τη μανία
των παθών μου θα πάρ' η λύσσα των κυμάτων

--------------------------

ΕΚΑΤΟ ΦΩΝΕΣ

ΠΡΩΤΗ ΝΥΧΤΑ

--------------------------

II

Και τέτοιος που είμαι, και με τέτοια
καρδιά, πουλί ολοτρέμουλο σ' αρρωστημένα στήθια,
από τους δυνατούς και τους μεστούς του κόσμου
εγώ είμαι πιό κοντά στο φως και στην αλήθεια.

Γι αυτό μουγκρίζει μέσα μου βαθιά,
και μ' όλη την αχάμνια μου και μ' όλο το μαράζι,
προς όλους τους μεστούς και δυνατούς του κόσμου
μιά καταφρόνεση. Και μου ταιριάζει.

--------------------------

ΔΕΥΤΕΡΗ ΝΥΧΤΑ

--------------------------

Ψυχή, της έγνοιας καλογριά, του κόσμου αποδιωγμένη,
την ώρα την εκστατική ποτέ δε θα ξεχάσης,
που τα μυστήρια τ' άχραντα πρώτη φορά κοινώνησες
της θείας μεγάλης Πλάσης

----------------------------

ΤΡΙΤΗ ΝΥΧΤΑ

Τον πόνο σου εδώ πέρα μη τον παρατάς,
με μιά φροντίδα μητρική ταξίδεψέ τον,
όπου ζωή, όπου όνειρο, στα μακρινά και στα ψηλά,
και πήγαινέ τον ύστερα και ριζοφύτεψέ τον
εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου.
στα μάτια του συμμάζωξε και θάψε τη φωνή του,
κι ανίσως δε βαστάξουνε τα μάτια του και κλείσουνε,
κλείσε κι εσύ τα μάτια σου και πέθανε μαζί του.

Σάββατο, Ιανουαρίου 12, 2013

αθήνησι

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 20, 2012

Edward Hopper

αφιέρωμα στον ζωγράφο

EDWARD HOPPER

1882 - 1967

βίντεο

της quartier libre

Σάββατο, Δεκεμβρίου 15, 2012

Αναφορά

στον ζωγράφο

ΝΙΚΟΛΑΟ ΓΥΖΗ

video

της quartier libre

το παρακάτω κείμενο είναι από το βιβλίο του Περικλή Γιαννόπουλου
" η Ελληνική Γραμμή και το Ελληνικόν χρώμα"
-με εισαγωγή του Γρηγόρη Ξενόπουλου, έτος 1910, εκδ. Λιβάνη-
αντιγράφω (στην γλώσσα του συγγραφέα, φυσικά...) λίγα γιά τον ζωγράφο Γύζη :

"Γύζης ! Αδύνατον να διέλθη κανείς το όνομα αυτό χωρίς να σταθή και υμνήση.
Το ευγενέστατον και αριστοκρατικώτατον άνθος, η αγνοτέρα εκδήλωσις ελληνικής ιδέας και αισθήματος, αληθής καλλιτέχνης εις τον οποίον δυνάμεθα κατά σύγκρισιν να αποδώσωμεν κυριολεκτικώς το επίθετον Μ έ γ α ς ανήρ της τωρινής Ελλάδος.
...........................................................

Δημιουργός σχήματος και χρώματος θίγοντος το ιδεώδες αβρόν κάλλος το ιδικόν μας.
Ούτε ξιπασμένος αντιγραφεύς του ευρωπαϊσμού, ούτε ηλίθιος μιμητής των αρχαίων.
Οδηγός των Ευρωπαίων προς κάλλος γραμμής και ευγένειαν σχήματος ανωτέραν και αντίληψιν χρώματος αβροτέραν.
Δημιουργός τέχνης και μορφής ελληνικής. Μορφής, η οποία δεν πηγάζει ούτε εκ της στενής μιμήσεως της αρχαίας ούτε εκ της στενής αντιγραφής της τωρινής πραγματικότητος.
...........................................................

...........θανατηφόρον τραύμα έλαβεν η νεογέννητος ζωγραφική στερηθείσα τον Γύζην.
Εις τον πάγκαλον τόπον, ο οποίος έχει την ατυχίαν να του αποθνήσκουν τάχιστα όλαι αι μεγαλειότητες και να μακροβιούν μέχρις απελπισμού όλαι αι μηδαμινότητες, θα ήτο αγία η ημέρα κατά την οποίαν ο Γύζης θα επάτει τα άγια περιφρονημένα χώματα , των οποίων διαρκώς έφερε την νοσταλγίαν εις τα ξένα, διά να αναλάβη εις τα χέρια του τας τύχας της ζωγραφικής.
Θα ήτο αγία όχι μόνον διότι η ζωγραφική θα εθεμελιούτο ασφαλώς επί βάσεων ορθών, όχι μόνον διότι θα εξησφαλίζετο η ωραία της άνθησις, θα ετίθετο εις τον δρόμον της προς τους φυσικούς της ορίζοντας, αλλά θα ήτο αγία διότι επί των παγκάλων χωμάτων, εις ένα μοναδικόν κλάδον θα εθεμελιούτο μία τέχνη στερεά και θα ήτο η ζωγραφική τουλάχιστον μοναδική έκφρασις της αιωνίας ελληνικής ιδέας, ήτις θα ίστατο και θα ηύξανε χωρίς να υπάρχη ανάγκη να ανατραπή εκ θεμελίων αργότερα, όπως όλα τα άλλα νεογέννητα τερατουργήματα που τολμούν ακόμη να δεικνύουν το πρόσωπόν των εις τον ελληνικόν ήλιον.
Εαν υπήρχεν εδώ Γύζης, τα πράγματα θα ήσαν εις την φυσικήν των ζηλευτήν θέσιν. Θα υπήρχεν είς Δ ι δ ά σ κ α λ ο ς και όλοι θα ελάμβανον την θέσιν των, θα ήσαν οι μαθηταί. Και θα ήσαν ως μαθηταί ασυγκρίτως ανώτεροι και θα ήλπιζον από τον εαυτόν των ασυγκρίτως ανώτερα εις το μέλλον ως μαθηταί αυτού
ή τώρα που είναι ανεξαιρέτως όλοι Δ ι δ ά σ κ α λ ο ι ."

Πέμπτη, Νοεμβρίου 22, 2012

στον Edward Hopper

ταιριάζει η μουσική jazz και τα σαξόφωνα...

Αμερικάνος ζωγράφος, 1882-1967

- ανάμεσα στον ΡΕΑΛΙΣΜΟ και στην ΑΦΑΙΡΕΣΗ ! -

στην παρακάτω διεύθυνση,

βρίσκω μιά πολύ καλή συγκριτική μελέτη, γιά τον ζωγράφο:

http://www.dpgr.gr/forum/index.php?topic=45606.0

Το έργο του Edward Hopper και η επιρροή του στη φωτογραφία...

"Ο Hopper, ενέπνευσε (και εμπνέει)- ίσως όσο κανείς άλλος καλλιτέχνης οποιασδήποτε τέχνης- τις γενιές των φωτογράφων που ξεκίνησαν από την περίοδο του μεσοπολέμου και μετά στην Αμερική. Και μιλάμε, όχι απλά τους οποιουσδήποτε, αλλά τους περισσότερους από τους σημαντικότερους που γνωρίζουμε".

κι εδώ, ακόμα μιά εξαιρετική προσέγγιση :
http://lou-read100.blogspot.gr/2012/10/edward-hopper.html

"Πίνακες που απεικονίζουν με ρεαλισμό το κλίμα του μεσοπολέμου αλλά και το αμερικανικό όνειρο της δεκαετίας του '50. Ο Χόπερ αφηγείται σαν συγγραφέας ιστορίες δωματίων στη Νέα Υόρκη.

Κάθε πίνακάς του ζωγράφου είναι ένα ολόκληρο νουάρ μυθιστόρημα

Εκτός από τα αστικά τοπία του Χόπερ, μαγικές είναι και οι εικόνες από την εξοχή. Ειδικά οι στιγμές ανεμελιάς στους αμμόλοφους του Ακρωτηρίου Κοντ όπου αυτοεξορίζονταν από το 1930 μέχρι το 1960 ποιητές, λογοτέχνες, ζωγράφοι (μεταξύ των οποίων οι Τενεσί Ουίλιαμς, Ευγένιος Ο' Νιλ, Τρούμαν Καπότε, Τζάκσον Πόλοκ και κι ο ίδιος ο Χόπερ) για να ζήσουν μέσα στην απλότητα"

Κυριακή, Οκτωβρίου 28, 2012

giroflée - η γαρυφαλλιά

αντιπολεμικό ποίημα της Rosa Holt (1935)
η Rosa Holt είναι Γερμανίδα ποιήτρια, αντι ναζί.
την ώρα της επέλασης του Χίτλερ, η ποιήτρια καταγγέλει τη βαρβαρότητα του πολέμου και τα δεινά γιά τον λαό.

Giroflé Girofla

http://www.youtube.com/watch?v=yWQbyG4qQOI&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=j0c-...

Que tu as la maison douce
Giroflée Girofla
L’herbe y croît, les fleurs y poussent
Le printemps est là.
Dans la nuit qui devient rousse
Giroflée Girofla
L’avion la brûlera.

********
Que tu as de beaux champs d’orge
Giroflée Girofla
Ton grenier de fruits regorge
L’abondance est là.
Entends-tu souffler la forge
Giroflée Girofla
L’ canon les fauchera.

********
Que tu as de belles filles
Giroflée Girofla
Dans leurs yeux où la joie brille
L’amour descendra.
Dans la plaine on se fusille
Giroflée Girofla
L’ soldat les violera.

********
Que tes fils sont forts et tendres
Giroflée Girofla
Ca fait plaisir d’ les entendre
A qui chantera.
Dans huit jours on va t’ les prendre
Giroflée Girofla
L’ corbeau les mangera.

********
Tant qu’y aura des militaires
Soit ton fils soit le mien
Y n’ pourra y avoir sur terre
Pas grand-chose de bien.
On te tuera pour te faire taire
Par derrière comme un chien
Et tout ça pour rien.

Quelle connerie la guerre ...

Σάββατο, Οκτωβρίου 20, 2012

Δήλος

Η αθλιότητα της τρόικας,

με τα μικρά νησιά και τα ...ξερονήσια

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Είναι κανόνας πως όταν δεν υπάρχει δημοκρατικός έλεγχος, τότε είναι ανοιχτός ο δρόμος για αυθαιρεσίες, αυταρχικές συμπεριφορές, αντιδημοκρατικές πρακτικές και εκτροπές.

Οποιος δεν το πιστεύει δεν έχει παρά να κοιτάξει το βίο και την πολιτεία, καθώς και τη συμπεριφορά της τρόικας στην Ελλάδα.

Με ύφος επικυρίαρχου (διότι δεν ελέγχονται από κανένα δημοκρατικό θεσμό) επιχειρούν να επιβάλουν απόψεις και αποφάσεις.

Η συμπεριφορά τους είναι πολλές φορές προσβλητική, όχι μόνο προς τα στελέχη της ελληνικής διοίκησης τα οποία περνούν των παθών τους τον τάραχο, αλλά και προς υπουργούς της εκλεγμένης από τον ελληνικό κυβέρνησης.

Η αλαζονεία τους ξεχειλίζει.

Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στη στενοκεφαλιά με την οποία επιμένουν στην αυστηρή λιτότητα, παρότι είναι διαπιστωμένο πως η χώρα οδηγείται κατευθείαν στον τοίχο, στις συχνές αλλαγές θέσεων στις διαπραγματεύσεις και κυρίως στις απερίγραπτες προτάσεις που ενίοτε κάνουν.

Το τελευταίο κατόρθωμα, που φανερώνει σε όλο της το μεγαλείο την αντιδημοκρατική, αυταρχική και ίσως περιφρονητική στάση, αποτελεί η πρόταση για εκκένωση των νησιών με πληθυσμό κάτω από 150 κατοίκους για να περιοριστεί το δημοσιονομικό κόστος των υπηρεσιών που παρέχονται στους κατοίκους.

Το διανοείστε; Σε ποιον πλανήτη ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Σε ποιους απευθύνονται;

Δεν μπορώ παρά να υποκύψω στον πειρασμό και να αναρωτηθώ πως αν είχαν την πλήρη εξουσία θα μας έστελναν στα γκουλάγκ ή μήπως στα ξερονήσια για να μειώσουν το έλλειμμα και το χρέος;

Βαριά κουβέντα, αλλά δεν είναι λιγότερο βαριά και προσβλητική και μόνο η σκέψη για εκκένωση των μικρών νησιών.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2012

ΙV.

Βιβλιοθήκη Ελλήνων και ξένων συγγραφέων
.

ΛΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Ποιητική Ανθολογία

Βιβλίο έκτο
.

Ο ΠΑΛΑΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΤΟΥ

Εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ
Σελίδες 216
ΔΡΧ.20

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ

"Φωτερά σκοτάδια"

Όχι! τα ρόδα τα κλειστά δεν είναι ρόδα ακόμα.
Είν' άνθος δίχως όνομα και δίχως ευωδιά.
Μοιάζουν αθώο, αφίλητο και παιδιακίσιο στόμα,
Που δεν το πότισε καϋμούς αγάπης η καρδιά.

Θέλω τα ρόδα ολόδροσα κ' ευωδιαστά ανθισμένα,
Την ευλογία της ομορφιάς στον κόσμο να σκορπούν:
Χείλη ανοιχτά απ' τους στεναγμούς κι' απ' τα φιλιά καμένα,
Χείλη, που κι' αν σωπαίνουνε -το λεν πως αγαπούν.

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
.

"Τραγούδια της πατρίδος μου"

Το Ταξίδι (1883)

Μου σφίγγει ο καϋμός, σα θηλειά το λαιμό
Και μεσ’ στην καρδιά με δαγκώνει σα φίδι
Παράξενο θέλω ν’ αρχίσω ταξίδι
Χωρίς, μα χωρίς τελειωμό

Το δρόμο μ’ αργά να τραβώ, να τραβώ
Αλλά πουθενά και ποτέ να μη στέκω,
Ψυχή να μη βρίσκω, ή πάντα να μπλέκω
Με κόσμο τυφλό και βουβό

Να νιώθω τριγύρω πλατειά ερημιά
Κλεισμένα τα σπίτια, τα τζάκια σβυσμένα
Ψηλά να μη φέγγη αστέρι κανένα
Και κάτου γυναίκα καμμιά

Ε! Ίσως σε τέτοιο ταξίδι αν βρεθώ
Ατέλειωτο, έρμο, σ' αγνώριστη χώρα
Δε θάχω περίσσια λαχτάρα σαν τώρα
Αγάπη, από σε να χαθώ!

Η καλαμιά

Ένας αντρειωμένος Ποταμός μια μέρα

στη χαριτωμένη Καλαμιά μιλάει:
«Όποτε κι αν στρίψω, σε θωρώ εδώ πέρα
στο δικό μου πλάι.

Κι όταν ζευγαρώνω σ’ αγκαλιά γαλάζια
τ’ άστρ’ από κει πάνω, τ’ άνθη από δω χάμου,
γέρνεις κι αγναντεύεις με καημούς και νάζια
τ’ αγκαλιάσματά μου.

Κι όταν οργισμένος χύνομαι στο δρόμο
Και χαλάω, συντρίβω κόσμο σαν το Χάρο,
Καρτερείς αθώα, στέκεις δίχως τρόμο
να σε συνεπάρω.

Αλλά κι αν σε τρώει τ’ αγριομανητό μου,
Πάντα στο πλευρό μου ζεις αναστημένη·
Από με τι ελπίζεις; Πάντα στο πλευρό μου
Μνήμα σε προσμένει!»

Κι αποκρίθη εκείνη γέρνοντας επάνω
Στα πρασινισμένα πόδια του θλιμμένα:
«Δεν μπορώ να ζήσω, μήτε να πεθάνω
μακριά από σένα!»

Ίαμβοι και Ανάπαιστοι

Μοναξιά, σκέπη ολόβαθη
των θείων και των θηρίων,
κάτι σαλεύει μέσα σου
σα λαός μυστηρίων.

Κάμε κάτου απ’ τον ίσκιο σου
και μες στην αγκαλιά σου
να βλέπω με τα μάτια σου
να γρικώ με τ’ αυτιά σου,

να μιλώ με τα λόγια σου·
κράτα μ’ έξω απ’ τα πλήθη,
δώσ’ μου του θείου τον έρωτα
και του θηρίου τη λήθη!

.....................................

Αντιόπη, σα να μ' έδεσεν

αλυσίδα κατέργων.

λύτρωσέ με και σπείρε μου

τη δύναμη των έργων.
.

Ν' ανοίξουν κάμε αγνάντια μου

άλλοι δρόμοι, άλλοι νόμοι,

κι ανάστησέ με ελεύθερο

με βουλή και με γνώμη.

Γίνε γιά με σαν άνοιγμα

πρωινό παραθύρου,

δρόσισέ με και διώξε μου