Σαν σήμερα, το 1975

έφυγε ένας πολυ αγαπημένος μας...

Ο Ορέστης Μακρής

Εφτώχεψε ο αθάνατος

Ελληνικός Κινηματογράφος

κι η διάθεσή μας, μαζί...

.

κάτι φοβερές αττάκες!

Η θεία απ΄ το Σικάγο

Και όλη αυτή η παλιοτζουρία... γιες, γιες θα φύγει! Θα φύγει και στη θέση της θα μπεί... γιες γιες ένα ωραίο σαλονάκι.Από τα πολύ... μοντέρνα... αυτά τα... βέρυ, βέρυ... Αχ πως τα λέτε εσείς εδώ, γιατί ξεχνάω πως τα λέμε εμείς εκεί!!

Πηγαίνοντας για μπάνιο . Στιχομυθία ανάμεσα σε Χαρίλαο και Eπιβάτη.

Χ: Μη σπρώχνεις παιδί μου.
Ε: Οι πισινοί μου με σπρώχνουνε Κύριε!
Χ: Τότε να πεις στους πισινούς σου να μη σπρώχνουνε, γιατί έχουνε χάσει την υπομονή οι μπροστινοί μου.
Ε: Μα μήπως φταίνε κι εκείνοι, οι πισινοί τους τους σπρώχνουνε. Έτσι είναι οι ουρές κύριε. Τι θέλετε; Αν ενοχλείστε πάρτε ταξί!
Χ: Τι να σου πω καημένε. Εγώ φταίω που κάθομαι τόση ώρα και μιλάω με το πισινό μου!

Συζήτηση για το μέλλον των παιδιών μεταξύ Ευτέρπης και του ακριβολόγου Χαρίλαου.

Ευτ: Μεγαλώσανε τα παιδιά μας Χαρίλαε. Ξέρεις πόσο είναι η Ελένη μας; 26!, η Κατίνα μας 23, 20 η Μαρία και 15 η Αγγελική.
Χαρ: Έ! Και λοιπόν;
Ευτ: Του χρόνου θα είναι 27 η Ελένη μας...
Χαρ: 24 η Κατίνα, 21 η Μαρία και 16 η Αγγελική!
Ευτ: Ακριβώς!
Χαρ: Και τι θες να πείς μ' αυτό βρε γυναίκα; Ότι κάθε χρόνο τα κορίτσια μας θα είναι ένα χρόνο μεγαλύτερα;
Ευτ: Όχι... άλλο... θέλω να πω!
Χαρ: Τότε αφού ... άααλλο θέλεις να πεις γιατί λες αυτό που λες και δε λες κατευθείαν το άλλο που θέλεις να πεις να ησυχάσουμε;
Ευτ: Θέλω να πω να ... Τι σκέφτεσαι για τα κορίτσια μας; Πως βλέπεις το μέλλον τους;
Χαρ: Και τι είμαι εγώ βρε γυναίκα να βλέπω το μέλλον τους; Τσιγγάνα τουρκογύφτισα;

Συζήτηση Χαρίλαου με το φίλο του Ξενοφώντα για το γάμο της κόρης άλλου φίλου.

Χαρ: Και πως λένε το χορό που χόρεψε η κόρη του Σωτήρη και καλοπαντρεύτηκε;
Ξεν: Ροκ εντ ρολ!
Χαρ: Α! Μάλιστα!
Ξεν: Τον ξέρεις στρατηγέ μου;
Χαρ: Δε μου λες, δεν είναι αυτός που αρπάζει ο καβαλιέρος σαν πεχλιβάνης τη ντάμα του, με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω;
Ξεν: Ακριβώς!
Χαρ: Μάλιστα ωραίος χορός! Θα ΄θελα να τον χορέψω κι εγώ. Αλλά μ' αυτόν που τον εφεύρε, να τον αρπάξω και θα βλεπες!

Μια φάση από τη πρώτη κανατιά (Θεία – Μηχανικός – Χαρίλαος)

Θεία: Η ανιψιά μου κι εγώ κύριε είμαστε πολύ στεναχωρημένες γι' αυτό που συνέβη, είμαστε πως το λέτε εσείς εδώ... βέρι βέρι... χολοσκασμένες! Αλλά ας συστηθούμε! Το όνομά σας;
Μηχ: Νικόλαος Ζέργκας. Χάρηκα πολύ!
Χαρ: Τι να σου πω παιδάκι μου! Αν μετά απ' αυτό που σου 'τυχε χαίρεσαι κι όλας τι να σου πω! Ο θεός να σε φυλάει!

.

ε, δε θα το χουμε δει και καμιά τριανταριά φορές;

και θα μπορούσαμε να το βλέπουμε, "δια βίου"...

ΑΚΡΟΠΡΩΡΟ

.

.

.

Στην Ακτιβίστικη

Κοινωνική

Δημοσιογραφική ομάδα

.

.

Ν' ακούς αγάλματα πέτρινα και ρυάκι Εμπεδοκλέους είναι μαγεία.

Προπαντός αν περπατείς γυμνόπους.

Οδ. Ελύτης

Εκ του πλησίον

άνθισαν οι αμυγδαλίτσες μας

όπου γυρίσεις το μάτι,

λουλουδιασμένα δέντρα

.

να έχετε μιά καλή εβδομάδα

Signature
A.K.

Κομμάτι από μυθιστόρημα

«Τέσσερις μέρες τώρα, τέσσερις νύχτες θα λεγα, εκείνη, έχει κακόν ύπνο. Όσο προλαβαίνει να κοιμάται δηλαδή…
Γενικά, καταλαβαίνει ότι της λείπει ο ύπνος. Το κατάλαβε προχτές στη χορωδία, όταν όλοι τραγούδαγαν κι εκείνη πάλευε να κρατήσει τα μάτια της ανοιχτά. Μουρμούραγε, ψέλλιζε, δεν τραγούδαγε… Κάποια στιγμή, δεν μπόρεσε να το ελέγξει. Για δευτερόλεπτα, αποκοιμήθηκε. Ξύπνησε και πετάχτηκε έντρομη. Καταντράπηκε. Κοίταξε γύρω, να δει αν κάποιος την είδε… δεν είναι και σίγουρη…
Σηκώθηκε απ’ την καρέκλα της, βγήκε έξω, στον αέρα, να ξυπνήσει. Στην πλακόστρωτη αυλή, με τις ροζ πλάκες και το συντριβανάκι στη μέση.
Το γνωρίζει καλά αυτό το κτίριο. Ωραίο, καινούργιο! Από χρόνια, τους το ζήταγε να γίνει. Να στεγαστούν μέσα κωφά παιδιά. Έρημο οικόπεδο, με μπάζα ήταν. Ότι δεν ήθελαν οι γείτονες, πήγαιναν και το πέταγαν εκεί μέσα.
Πολλοί το λιγουρεύονταν το οικόπεδο. Money, money, money, money, money. Δεν ήταν και μικρό… Άλλος ήθελε να φτιάξει μέσα το να, άλλος τ’ άλλο. Το διεκδίκησε με οργή τότε… «Θα γίνει κτίριο για κωφά, τους έλεγε. Θα περάσετε πάνω απ’ το πτώμα μου για να το πάρετε», τους χτύπαγε το χέρι στο τραπέζι. Όχι τόσο ότι τα λαμόγια φοβήθηκαν την ίδια. Τον κόσμο που αυτή θα ξεσήκωνε, φοβήθηκαν. Υποχώρησαν. Πήρε την άδεια. Ήταν εκεί, όταν η μπουλντόζα άνοιξε τον πρώτο λάκκο. Το χτισαν. Πριν το χτίσουν, την έστειλαν στη Γαλλία, να δει πώς είναι τα παρόμοια κτίρια.

Cote d’ Armor. Εκεί, ο νομός όλος, μαζεύει και εκπαιδεύει τους κωφούς σ’ έναν χώρο τεράστιο, δεν θυμάται πιά, πόσα στρέμματα, με πρότυπα σχολεία , οικοτροφεία, χώρους επαγγελματικής κατάρτισης, κήπους και θερμοκήπια, όπου εκπαιδεύουν ενήλικες κωφούς στην κηπουρική, ιατρεία, όπου τους εκπαιδεύουν στις πρώτες βοήθειες, κι ένα σωρό εργαστήρια, όπου μαθαίνουν κάθε λογής τέχνες.
Τα οικοτροφεία με ειδικά συστήματα, οπτικές ίνες, alarm, πόρτες ασφαλείας, κοινωνική πρόνοια κι έγνοια, για το παραμικρό, για το κάθε τι, βοηθάει πιά σε όλα η τεχνολογία, αν υπάρχουν ειδικοί να την χρησιμοποιήσουν, κεφάλαια να επενδυθούν κι ενδιαφέρον πραγματικό, όχι πασαλείμματα και δουλειές άρπα- κόλλα.
Όταν γύρισε απ’ τη Γαλλία, γεμάτη ιδέες και με εικόνες να χορεύουν μες στο κεφάλι της, προσγειώθηκε ανώμαλα… Παρ’ όλ’ αυτά, ήξερε πιά ακριβώς για τι πράγμα μίλαγαν, τι έπρεπε να γίνει, τι δεν γινόταν, τι έπρεπε να ζητάει στους μηχανικούς, το άπιαστο δηλαδή να ζητάει.
Τελικά, φτιάχτηκε ένα καλό κτίριο, μοντέρνο, με ελλείψεις μεν, μοντέρνο πάντως και αρκετά λειτουργικό.
Σε δυό χρόνια, χτίστηκε. Την φώναξαν τότε, να το παραλάβει. Πήρε κοντά ειδικούς, φίλους τεχνικούς, που ήξερε πως πάνω τους μπορεί να στηριχτεί.
Το περπάτησαν ίντσα-ίντσα, σπιθαμή τη σπιθαμή. Κατέγραψαν τα πάντα. Κακολειτουργίες, μικρές επικινδυνότητες, παραλείψεις, αβλεψίες, ατέλειες.
Τα δωσε πίσω να τα βελτιώσουν. Εδώ δεν παίζουμε… Το σύστημα είναι σκληρό, όμως εσύ, οφείλεις να σαι πιο σκληρός. Να το καβαλικεύεις. Κι αν στην πιάτσα βγάλεις όνομα σκληρής διαπραγμάτευσης, κι αυτοί κατόπιν, σε ζυγιάζουν αλλιώς…
Αυτό λοιπόν είναι το κτίριο που φιλοξενεί σήμερα τη χορωδία. Και στη ροζ αυλή του, βγήκε να τη χτυπήσει λίγο ο αέρας και να ξυπνήσει…
Είχε, πού να πάει για βοήθεια…Σούρνοντας τα πόδια, πέρασε απ’ το πλαϊνό πορτάκι και μπήκε στο δίπλα κτίριο.
Την περίμεναν. Το ήξερε πως την περίμεναν.
Έχει φίλους εκεί. Τους δυό νυχτοφύλακες.
«Τι έπαθες»; Τη ρώτησαν, σαν την είδαν.
«Φτιάξτε καφέ. Με πήρε ο ύπνος πάνω στην καρέκλα και ξεφτιλίστηκα»
Γελάσανε. «Έλα δω…Κάθισε. Θες νερό; Βάζω μπρίκι»
Ο Βαγγέλης έφτιαξε τον καφέ. Ελληνικό. Η Νατάσσα πήγε να βάλει φρέσκο νερό.
Άνοιξε σε λίγο το μάτι της. Ξαναπήρε το δρόμο της χορωδίας.

Κατόπιν, στο σπίτι, σκέφτηκε πως πρέπει ν’ αρχίσει λίγο περισσότερο να κοιμάται.
Να μη σκέφτεται στον ύπνο. Να χει και καλύτερη ποιότητα ύπνου.
Ποτέ άλλοτε, δεν είχε πρόβλημα ύπνου. Το απέκτησε, από τότε που αποφάσισε ότι θα ζήσει μαζί του.
Τον αγάπησε πολύ αυτόν τον άντρα. Νομίζει ότι δεν μπορεί να γίνει πιο πολύ.
Ότι δεν υπάρχει πιο πολύ... Τόσο…
Δε θέλει πιά να το συζητάει. Ξέρει, πως δεν ωφελεί να το συζητάει, μήτε να του γυρεύει τίποτα πιά, μήτε να του το λέει.
Δεν πρέπει να χει παρακάλια η αγάπη, κι ο χαλασμός, δεν πρέπει να χει όρια…

Τις προάλλες, η ξαδέρφη που είναι πάντα κοντά της, έφτιαξε μιά παρέα και πήγαν σε μια καλή μουσική σκηνή.
Τον ξανάκουσαν τον καλλιτέχνη το καλοκαίρι, μα από κοντά, στο μικρό χώρο, είναι πάντα αλλιώς…
Την εντυπωσίασε ο εαυτός της ο ίδιος… Για τρείς ώρες, όσο περίπου κράτησε η παράσταση, ο μουσικός την είχε καρφωμένη με τα μάτια στον τοίχο. Πιο καρφωμένη, δε γίνεται… Αν πίσω της είχε γκρεμό αντί για τοίχο, είναι βέβαιο, ότι απ’ το σπρώξιμο των ματιών του, θα πεφτε στον γκρεμό… το έβλεπε κι αυτή, της το πε η παρέα, πως μερικά τραγούδια, πήγαιναν κατ’ ευθείαν σε κείνην.
Την εντυπωσίασε ο εαυτός της ο ίδιος… Άλλοτε, πριν ένα χρόνο, θα τον φλέρταρε κι αυτή. Έτσι άγρια. Ασύστολα. Και ξεδιάντροπα. Δίχως κανέναν ενδοιασμό.
Τώρα, είναι αλλιώς... Αυτή, μέσα της, ανήκει αλλού.
Κράτησε τα μάτια της χαμηλά, και το νου της αλλού…
Γι αυτό έχει κόψει και τον ύπνο. Γιατί τις νύχτες, σκέφτεται εκείνον. Ασχολείται με πράγματα, που αρέσουν και σε κείνον… Τον περιμένει πάντα, να γυρίσει τα βράδια. Όσο αργά κι αν γυρίσει…
Και θυμώνει μαζί του . Θυμώνει γιατί εκείνος δεν τα μετράει σωστά. Εκείνη, τον αγάπησε πριν ακόμα τον δει, και πάντα έλεγε, ακόμα κι αν αυτός είναι τέρας, άσχημος σαν τον Κουασιμόδο, ακόμα πιο πολύ θα τον αγαπώ. Αυτή, δεν τον αγάπησε για την ομορφιά του , μήτε για τα λουλούδια που της πρόσφερε… μήτε γιατί της είπε εμπιστευτικά «σ’ αγαπώ».
Αυτή, για την ψυχή και το μυαλό του τον αγάπησε…
Έπειτα σκέφτεται, τι δικαίωμα έχει αυτή πάνω στη ζωή του, ώστε να θυμώνει μαζί του;
Κανένα...
Όμως ο έρωτας είναι τόσο κτητικός… Πιο κτητικό απ’ αυτόν, τι υπάρχει;»

Ο Υμηττός




«ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΚΑΙ

ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ»

Signature
A.K.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

εισήγησης

το ερώτημα :

ποια είναι η σχέση ανάμεσα στο Περιβάλλον και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

-ποια είναι δηλαδή, τα σημεία, όπου συναντώνται
το Περιβάλλον με την Αυτοδιοίκηση-

Στο παρόν, αναφέρουμε μόνον τις κεντρικές γραμμές και τους άξονες ,
πάνω στους οποίους αναπτύχθηκε το θέμα :


-Ποιές είναι οι βαθμίδες του διοικητικού συστήματος της χώρας.
-Γιατί στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), ο πολίτης έρχεται καθημερινά και άμεσα σε επαφή με τη δημόσια εξουσία και βιώνει άμεσα την πολιτική;
-Φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον - αστικό περιβάλλον -ο «ιστός» της πόλης μέσα στο οποίο ζούμε ως πολίτες.
-Τι δημοτικούς άρχοντες θέλουν να έχουν κοντά τους σήμερα οι πολίτες;
- Ποιά είναι τα προσόντα - το profil - των σημερινών αιρετών αρχόντων - Δήμαρχοι και Νομάρχες - που καλούνται να υπερασπιστούν και να βελτιώσουν το περιβάλλον , στο οποίο ζούμε (Τα πορίσματα της έρευνας του Κέντρου Ερευνών και Διαχείρησης Θεμάτων Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Αποκέντρωσης του Πάντειου Πανεπιστήμιου).
-Τι δυνατότητες έχει ένας Δήμαρχος ώστε να είναι αποτελεσματικός.
-Μπορεί να υλοποιήσει όσα οραματίζεται για τις ανάγκες της πόλης; Γιατί συμπιέζεται ; Η πολιτεία εκχωρεί ολοένα και περισσότερες αρμοδιότητες στην Τ.Α.

Παράλληλα της διαθέτει τους ανάλογους πόρους για να αντεπεξέλθει;
-Χρειάζεται αναδιανομή του φορολογικού συστήματος της χώρας προς όφελος της αυτοδιοίκησης ;
-Σήμερα, μάλλον προτάσσεται το μοντέλο του Δημάρχου επιχειρηματία.

Ο Δήμος μπορεί να είναι κατ΄ εξοχήν θεσμός φοροεϊσπραξης και διαχειρίσης;

Το μοντέλο της Τ.Α. πρέπει πρωτίστως να είναι κοινωνικό.

-Ο κοινωνικός ρόλος της Τ.Α.
- Ποιά χαρακτηριστικά οφείλει να έχει ένα κοινωνικό μοντέλο ανάπτυξης ;
-Η αναπτυξιακή πορεία της Ελλάδας στη μεταπολεμική περίοδο.
-Από το 1950 και εδώ, ΑΕΠ - παραγωγή – κατανάλωση. Ποιές οι επιδράσεις στο περιβάλλον. Τι γίνεται στα αστικά κέντρα.

Σήμερα, τα σπουδαιότερα οικολογικά προβλήματα, στη βάση τους είναι πολιτικά, ιδεολογικά και ηθικά.

-Τι στόχο έχει το σύγχρονο αστικό - βιομηχανικό μοντέλο ανάπτυξης.
-Η φύση, μπορεί πια να αντεπεξέλθει , με τους ρυθμιστικούς μηχανισμούς που διαθέτει;
- Η οικονομική ανάπτυξη είναι αυτοσκοπός ή μέσο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής;
-Νέοι κώδικες συμπεριφοράς .
-Το Ευρωπαϊκό Δίκαιο επιδρά στη λήψη αποφάσεων για τη διαχείρηση του περιβάλλοντος;
-Περιβαλλοντική επανάσταση των πολιτών (οικολογική, κοινωνική, πολιτιστική).
-Πώς συμβάλλει η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και η κατάρτιση στους ενήλικες, στον ορθολογικό σχεδιασμό και την αειφόρο διαχείριση των πόρων της γης .
-«αειφόρος ή βιώσιμη ανάπτυξη»
-Ποιός είναι σήμερα ο προοδευτικός και στρατευμένος κοινωνικά άνθρωπος;
-Κοινωνικό - πολιτιστικό περιβάλλον, παραδόσεις, έθιμα, επιστήμη, τεχνολογία, πολιτισμός,
- Φυσικό, έδαφος, αέρας, νερό, - βιολογικό - φυτά, ζώα, άνθρωπος.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣ.


Α. ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – Η ευθύνη της Τ.Α. - ΈΡΓΑ «ΥΠΟΔΟΜΗΣ» κι όχι «βιτρίνας»

Αναφέρουμε στο παρόν σχεδιάγραμμα επιγραμματικά:
-δόμηση, ρύπανση , οικονομία
-βελτίωση πολεοδομικού ιστού, ανάπλαση περιοχών, διαμόρφωση πεζόδρομων και δρόμων ήπιας κυκλοφορίας, δενδροφύτευση, δημιουργία παρτεριών κ.τ.λ.
-κυκλοφορία των πεζών - ηλικιωμένοι- άτομα με ειδικές ανάγκες - μητέρες με καροτσάκια - παιδιά
- Διαχείρηση απορριμμάτων και αποβλήτων. Τα σκουπίδια στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ζητήματα εκπαίδευσης ενηλίκων.
-Διαχείρηση βιολογικών καθαρισμών.
-Εγκαταστάσεις υποδοχής πετρελαϊκών προϊόντων και αποβλήτων.
-Ανακύκλωση υλικών. Εναλλακτικές η ήπιες ανανεώσιμες μη ρυπογόνες μορφές ενέργειας (ηλιακή, αιολική, υδραυλική κ.τ.λ.)
-Έλεγχος και δημιουργία μηχανισμών πρόληψης πυρκαγιών και αυθαίρετων παρεμβάσεων στο φυσικό περιβάλλον.
- Η Τ.Α οφείλει να διεκδικεί πολιτική χρήσεων γης.
-Η άναρχη δόμηση στις οικιστικές περιοχές και τα αυθαίρετα κτίσματα, είναι κατ’ αρχήν κοινωνικό πρόβλημα.
-Προστασία οικολογικά ευαίσθητων περιοχών.
-Ειδική αναφορά στον Υμηττό.

Ο Υμηττός - εθνική περιούσια και κληρονομιά μας.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε καμία οικοπεδοποίηση η οικοδομική δραστηριότητα σ΄ όλο το χώρο της β’ ζώνης Υμηττού.

Η προσπάθεια μας να είναι, να πετύχουμε η β’ ζώνη να χαρακτηρισθεί α’, (συνολικός χαρακτηρισμός του Υμηττού σε α’ ζώνη) που ουσιαστικά κατοχυρώνει τη διατήρηση του πράσινου πνεύμονα του Υμηττού, στοιχείου απαραίτητου για τη ζωή σ’ όλο το λεκανοπέδιο.

-Μηχανισμοί εφαρμογής της νομοθεσίας - δημοτική αστυνομία, πολιτική προστασία κ.τ.λ.
-Διαμόρφωση χώρων άθλησης και αναψυχής - ελεύθεροι χώροι πράσινου σε αστικό και περιαστικό επίπεδο
-Αξιόπιστο δίκτυο συγκοινωνιών
-Αντιμετώπιση της κυκλοφοριακής συμφόρησης - μείωση της περιβαλλοντικής ρύπανσης –Καλή λειτουργία δημοτικής συγκοινωνίας – ρυθμίσεις στάθμευσης – κυκλοφοριακές ρυθμίσεις - συμμετοχή στην Πανευρωπαϊκή ημέρα: «στην πόλη μου χωρίς αυτοκίνητο».
-μελέτες για την ασφαλή μετακίνηση των μαθητών

-Οι πόλεις μας ασφυκτιούν από την παρουσία των οχημάτων.
Δεν είναι επιτρεπτό να σχεδιάζονται οι πόλεις για το αυτοκίνητο...

-Έργα υποδομής για τα όμβρια ή αποχετευτικά.
-Αποχέτευση - ολοκλήρωση των αγωγών ακαθάρτων και σύνδεση , όπου είναι δυνατό, με κεντρικό συλλεκτικό αγωγό .
-Οδοποιία -προγράμματα που αφορούν στην ασφαλτόστρωση και τη συντήρηση του οδικού δικτύου
-Ύδρευση - ολοκλήρωση ή βελτίωση του δικτύου
-Ηλεκτροφωτισμός -πλήρες δίκτυο φωτισμού, σε πεζόδρομους, πάρκα πλατείες , αυλές σχολείων κ.τ.λ - συντήρηση του δικτύου.
-Υπηρεσία συντήρησης σχολικών κτιρίων
-Καθαριότητα
-Ηχορύπανση.
-Η αυτοδιοίκηση οφείλει να διεκδικεί σωστές νομοθετικές ρυθμίσεις
-Αισθητική αναβάθμιση των πόλεων:
-Κεραίες κινητής τηλεφωνίας . Περίπου το 80% των καρκίνων έχει περιβαλλοντική προέλευση...

-Η αυτοδιοίκηση οφείλει να ασκεί έλεγχο για την προστασία του περιβάλλοντος και στην κεντρική διοίκηση.
Αλλοίμονο αν η αυτοδιοίκηση απεμπολήσει τον διεκδικητικό της ρόλο και χαρακτήρα.


Β. ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

- Η ευθύνη της Τ.Α. - Προστασία και βελτίωση του .

Αναφέρουμε στο παρόν σχεδιάγραμμα επιγραμματικά:

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ:

– Η ανυπαρξία χώρων κοινωνικής επαφής
- Η συρρίκνωση του ελεύθερου χρόνου των παιδιών και των ενηλίκων
- Η μετατροπή των δημόσιων χώρων (πάρκα, πλατείες, δρόμοι κ.τ.λ.) σε εχθρικό πεδίο - κλείσιμο των ανθρώπων στο σπίτι
-Σπάσιμο των κοινωνικών σχέσεων . Μοναξιά – απομόνωση – ατομικότητα

«Ο πολιτισμός είναι οργανικό στοιχείο στην καθημερινή ζωή μας, βοηθάει στη βελτίωση ποιότητας ζωής – αξιοποίηση ελεύθερου χρόνου των κατοίκων, ιδιαίτερα των νέων.»

Ο ρόλος της αυτοδιοίκησης :

- Δημιουργία συλλογικών θεσμών
-χώροι για μουσικές εκδηλώσεις και συναυλίες, θερινός δημοτικός κινηματογράφος, θέατρο
- ερασιτεχνική δημιουργία – ηθική και υλική υποστήριξη.
-εργαστήρια τέχνης για παιδιά και ενήλικες, δημοτικό ωδείο...
-συνεργασία δήμου με την εκπαιδευτική κοινότητα για να υλοποιούνται – μέσα κι έξω απ΄ το σχολείο δραστηριότητες πολιτιστικές, παιδαγωγικές – σχολές γονέων, συνεργασία με ΟΚΑΝΑ κ.τ.λ.
-πολύ καλό προηγούμενο έχουν οι πόλεις με τα Λαϊκά Πανεπιστήμια.
-πρόνοια για την 3η ηλικία, ΚΑΠΗ, κ.τ.λ.
-επιμορφωτικές συναντήσεις, – σεμινάρια επαγγελματικού προσανατολισμού, ημερίδες με ειδικά θέματα, εκπαιδευτικές ημερίδες, διαλέξεις, συνέδρια, εκθέσεις, αθλητικές – εκδηλώσεις όπου θα συμμετέχουν οι μαθητικές κοινότητες και η νεολαία, οργάνωση και λειτουργία αθλητικών τμημάτων , συμμετοχή των κατοίκων σε αθλητικές δραστηριότητες, ανάπτυξη του μαζικού, λαϊκού αθλητισμού κ.τ.λ.
-προγράμματα για να καλυφθούν ανάγκες των ενηλίκων δημοτών για κίνηση και δραστηριοποίηση στο βουνό.
-προσέγγιση της ορεινής φύσης μέσα από ημερήσιες εκδρομές
-πολιτιστική παραγωγή - πολιτιστικές, δημοτικές επιχειρήσεις. Καλλιέργεια της καλλιτεχνικής ευαισθησίας και της αγάπης για τις τέχνες. Προστασία της εθνικής, πολιτιστικής ταυτότητας.

Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά ενός κοινωνικού δήμου
κι αυτά υλοποιούνται ή παλεύονται από Δημοτικούς άρχοντες που έχουν όραμα,
αλλά πάντα με τη συμμετοχή της κοινωνίας.

-Τοπική ατζέντα περιβαλλοντικών προβλημάτων - τοπικοί σχεδιασμοί.
Ειδική αναφορά στο Λαύριο - Μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης, μέσα από συναινετικές διαδικασίες και συμμετοχή φορέων και πολιτών του Δήμου.
Το 1995 στο Λαύριο, έγινε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η διατύπωση της περιβαλλοντικής χάρτας της περιοχής.
Αυτό, εκτός από τα άλλα αποτελέσματα που είχε, βοήθησε στην άσκηση μεγαλύτερης πίεσης προς την πολιτική εξουσία, με αποτέλεσμα τη χρηματοδότηση προγραμμάτων κ.τ.λ.
Χρειάζεται όλη η κοινωνία με τους φορείς της να παρακολουθεί αυτή τη φιλοσοφία με μικρά, σταθερά βήματα αλλαγών .
Χρειάζεται κοινοτική αειφόρος ανάπτυξη και βάθεμα της συνεργασίας όλων των φορέων της τοπικής κοινωνίας ώστε να κατανοήσουν την άξια του ολοκληρωμένου τοπικού σχεδιασμού και της ανάληψης των ευθυνών του καθενός

« Να επαναφέρουμε στο προσκήνιο την έννοια του συλλογικού, τη χαρά, το πείσμα, τον ιδρώτα, το μεράκι που εμπεριέχει το συλλογικό.
Στη γειτονιά, στους δρόμους, στις πλατείες, στα πάρκα, να επανακτήσουμε ότι μας στερεί ο ιδιωτικός αυτοεγκλεισμός και το εχθρικό περιβάλλον.»

-Οι ευθύνες των επιστημόνων και των τεχνοκρατών - νομοθέτες, επιστήμονες, τεχνοκράτες, πολιτικοί
-Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (στο ΥΠΕΧΩΔΕ) – κατάρτιση και επιμόρφωση των υπαλλήλων της διοίκησης και της Τ.Α. , καθώς και των πολιτών για θέματα περιβάλλοντος και βιώσιμης ανάπτυξης.
-Τεράστια η ευθύνη των ΜΜΕ.

-«η οικολογική Προστασία, προϋποθέτει μια πνευματική οικολογία»
-πνεύμα αντίστασης σε ότι αλλοδαπό εισάγεται στην Ελλάδα από έθνη που τη θεωρούν πολιτισμικό σκουπιδότοπο

«να αντιστεκόμαστε σ’ έναν κοσμοπολιτισμό απρόσωπο,
πολεοδομικό,
πνευματικό .
Με την ανάδειξη του λαϊκού μας πολιτισμού,
να ενεργοποιούμε την εθνική μας μνήμη».

Η γη μας ζητάει τη φροντίδα και το σεβασμό μας κι επίσης ζητάει, φαίνεται,

το λαϊκό ήθος άλλων εποχών ,

όταν οι έλληνες βίωναν τα λόγια του τραγουδιού,

«...ΣΙΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ,

ΣΙΓΑΝΑ ΠΑΤΩ ΤΗ ΓΗ»...

Δεντράκι στο Βοτανικό

Περιστεράκι στον ουρανό

Βαρκούλα στο Σαρωνικό...

.

.

.

.

.

.

Στις φίλες !

.

.

που μιλάν με ρώμη

κι άλλοτε με χάδι

και με παιχνίδι,

.

που σκέφτονται

που εργάζονται

.

που νοιάζονται

που γιατροπορεύουν

.

που τραγουδάν

τον πολιτισμό

και της κοινωνίας τα "παραπονεμένα λόγια"...

.

πώς να τα πεις τα "ευχαριστώ" !

.

και τα χρόνια καλά!

Gala

επιστροφή

23/1/1989

Dali

.

.

.

.

Σταχυολογήματα

Στα νεανικά του χρόνια, ο Νταλί είναι γνωστό πως συνδέθηκε πιο στενά με τον χώρο του αναρχισμού και του κομμουνισμού

Το 1929, ο Νταλί συνεργάζεται με τον Λουίς Μπουνιουέλ για τη δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους Ανδαλουσιανός Σκύλος. Ο Νταλί βοηθά ουσιαστικά στο σενάριο της ταινίας, η οποία αποτελεί έως σήμερα την πιο καθαρή εφαρμογή του υπερρεαλισμού στον κινηματογράφο.

Στις αρχές της δεκατίας του 1930, ο Νταλί επινοεί επιπλέον την Παρανοϊκο-κριτική μέθοδο, όπως ο ίδιος την αποκαλεί, που αποτελεί ένα είδος υπερρεαλιστικής τεχνικής με σκοπό την πρόσβαση στο ασυνείδητο προς όφελος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο Νταλί στηρίζει την μέθοδο αυτή στην ικανότητα του ανθρώπου να λειτουργεί συνειρμικά, συνδέοντας εικόνες ή αντικείμενα που δεν συνδέονται μεταξύ τους κατ' ανάγκη λογικά. Συνδέεται άμεσα με τον υπερρεαλιστικό αυτοματισμό και τις φροϋδικές θεωρίες γύρω από τα όνειρα.

ο Αντρέ Μπρετόν τον διαγράφει από το υπερρεαλιστικό κίνημα λόγω των πολιτικών θέσεων του, κυρίως σε ότι αφορά την υποστήριξη που φαίνεται να παρέχει στον Φράνκο της Ισπανίας. Στα πλαίσια αυτής της διαμάχης, ο Νταλί δηλώνει πως ο ίδιος είναι όλος ο υπερρεαλισμός ενώ ο Μπρετόν επινοεί τον περίφημο αναγραμματισμό του ονόματος του Νταλί, Avida Dollars (σε ελεύθερη μετάφραση άπληστος για δολάρια) ασκώντας κριτική στο αμιγώς εμπορικό πνεύμα που κατά τη γνώμη των υπερρεαλιστών είχε αναπτύξει ο Νταλί.

Μοναδικό δείγμα "απειθαρχίας" του Νταλί αποτελεί η στήριξη του στον Λόρκα, του οποίου τα έργα ήταν απαγορευμένα.

.

Νταλί

Αντικαλλιτεχνικό μανιφέστο

Κίτρινο Μανιφέστο

Στο μανιφέστο αυτό, αφαιρέσαμε κάθε ευγένεια από τη συμπεριφορά μας.

Όλες οι συζητήσεις με τους εκπροσώπους της σύγχρονης καταλάνικης κουλτούρας —αρνητικής καλλιτεχνικά, ακόμα κι αν ήταν αποτελεσματική σε άλλα επίπεδα— δεν τελεσφόρησαν. Η ανοχή ή η ευπρέπεια οδηγούν στην παρακμή και την αξιοθρήνητη σύγχυση όλων των αξιών, στις πιο αποπνιχτικές πνευματικές ατμόσφαιρες, στην πιο ολέθρια των επιρροών.
Η βίαιη εχθρότητα, αντιθέτως, παραθέτει με σαφήνεια τις αξίες και τις θέσεις, δημιουργώντας μια υγιεινή κατάσταση πνεύματος.

Εξαλείψαμε κάθε επιχειρηματολογία
Εξαλείψαμε κάθε λογοτεχνία
Εξαλείψαμε κάθε λυρισμό
Εξαλείψαμε κάθε φιλοσοφία, χάριν των ιδεών μας
Υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία και η μεγάλη προσπάθεια των σημερινών καλλιτεχνών να την αντικαταστήσουν.
Περιοριζόμαστε στην πιο αντικειμενική απαρίθμηση των γεγονότων.
Περιοριζόμαστε να δείξουμε το θλιβερό και γκροτέσκο θέαμα της σημερινής καταλάνικης πνευματικής ζωής, που λιμνάζει σε μια στενόχωρη και σάπια ατμόσφαιρα.
Προειδοποιούμε όλους εκείνους που δε μολύνθηκαν ακόμη από την πώρωση. Είναι θέμα καθαρά πνευματικής ασηψίας.
Γνωρίζουμε πως δε θα πούμε τίποτε το καινούργιο. Ξέρουμε, όμως, ότι αυτή είναι η βάση κάθε τι νεκρού σήμερα και κάθε καινοτομίας που έχει τη δυνατότητα να δημιουργηθεί.
Ζούμε σε μια εποχή καινούργια, μιας απροσδόκητης ποιητικής πυκνότητας.
Η χρήση των μηχανών υπήρξε μια επανάσταση για τον κόσμο.
Η χρήση των μηχανών — αντίθεση στον περιστασιακά αναπόφευκτο φουτουρισμό— επιβεβαίωσε την πιο βαθιά αλλαγή που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. να πλήθος ανώνυμο — αντικαλλιτεχνικό — συμπράττει με την καθημερινή του προσπάθεια στην επιβεβαίωση της καινούργιας εποχής, ζώντας την ίδια στιγμή αρμονικά με την εποχή του.

Οι καλλιτέχνες :

Μια μετα-μηχανική κατάσταση πνεύματος βρίσκεται στο στάδιο του σχηματισμού. Σήμερα δημιούργησαν μια καινούργια τέχνη σύμφωνα με αυτή την πνευματική κατάσταση. Σύμφωνα με την εποχή της.

Η κουλτούρα:

Εδώ, ωστόσο, συνεχίζουν να βλασταίνουν ειδυλλιακά. Η σύγχρονη καταλάνικη δε χρησιμεύει για την απόλαυση της εποχής μας. Τίποτα πιο επικίνδυνο, πιο ψεύτικο, πιο νόθο.

Ρωτάμε τους Καταλανούς διανοούμενους:

«Σε τι χρησίμεψε το Ίδρυμα Bernat Metge αν, κατόπιν, συγχέετε την αρχαία Ελλάδα με τις ψευτο-κλασικές χορεύτριες;»
Υποστηρίζουμε ότι οι φίλαθλοι βρίσκονται πιο κοντά στο ελληνικό πνεύμα απ' ό,τι εμείς οι διανοούμενοι.
θα προσθέσουμε ότι ένας φίλαθλος, αμόλυντος από καλλιτεχνικές ιδέες και από κάθε πολυμάθεια, είναι πιο ικανός και πιο κατάλληλος να καταλάβει τη σημερινή τέχνη και ποίηση απ' ό,τι οι κοντόφθαλμοι διανοούμενοι, μπερδεμένοι καθώς είναι από μια αρνητική προκατάληψη.
Για μας η Ελλάδα συνεχίζεται μέσα στο αριθμητικό εξαγόμενο μιας μηχανής αεροπλάνου, μέσα στο αντικαλλιτεχνικό ύφασμα για γκολφ μιας ανώνυμης αγγλικής βιοτεχνίας, μέσα στο γυμνό του αμερικανικού μιούζικ χολ.
Σημειώνουμε πως το θέατρο έπαψε να υπάρχει για ορισμένους και σχεδόν για όλους.
Σημειώνουμε πως τα κονσέρτα, οι διαλέξεις και τα διάφορα τρέχοντα θεάματα θεωρούνται ανάμεσα μας συνώνυμα γενικά με χώρους αποπνιχτικούς και εντελώς πληκτικούς.
Αντιθέτως καινούργια γεγονότα, γεμάτα από μια έντονη χαρά και μια διάχυτη καλοσύνη ξανατραβούν την προσοχή των σημερινών νέων.
Υπάρχει ο κινηματογράφος.
Υπάρχει το στάδιο, το μποξ, το τένις και τ' άλλα αθλήματα.
Υπάρχει η σημερινή λαϊκή μουσική: η τζαζ και ο σύγχρονος χορός.
Υπάρχει το σαλόνι του αυτοκινήτου και της αεροναυτικής.
Υπάρχουν τα παιχνίδια στην παραλία.
Υπάρχουν οι διαγωνισμοί ομορφιάς σε ανοιχτούς χώρους.
Υπάρχει η παρέλαση των μανεκέν.
Υπάρχει το γυμνό κάτω από το ηλεκτρικό φως στο μιούζικ-χολ.
Υπάρχει η μοντέρνα μουσική.
Υπάρχει το αυτοκινητοδρόμιο.
Υπάρχουν οι εκθέσεις τέχνης των μοντέρνων καλλιτεχνών.
Υπάρχει ακόμα ένα μεγάλο εργοστάσιο και υπέροχα υπερωκεάνια.
Υπάρχει μια αρχιτεκτονική των ημερών μας.
Υπάρχουν εξαρτήματα, αντικείμενα, έπιπλα της σύγχρονης εποχής.
Υπάρχει η μοντέρνα λογοτεχνία.
Υπάρχουν οι μοντέρνοι ποιητές.
Υπάρχει το μοντέρνο θέατρο.
Υπάρχει το γραμμόφωνο, που είναι μια μικρή μηχανή.
Υπάρχει η φωτογραφική μηχανή, που είναι μια άλλη μικρή μηχανή. Υπάρχουν εφημερίδες για μια ταχύτατη και ευρεία πληροφόρηση.
Υπάρχουν εγκυκλοπαίδειες εξαιρετικής πολυμάθειας.
Υπάρχει η επιστήμη σε μεγάλη δραστηριότητα.
Υπάρχει η κατατοπισμένη και τεκμηριωμένη κριτική
Υπάρχουν κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.
Υπάρχει, τέλος, ένα ακίνητο αφτί σε μια μικρή στήλη καπνού. Καταγγέλλουμε τη συναισθηματική επιρροή των κοινών φυλετικών τόπων του Γκουιμέρα.
Καταγγέλλουμε τη νοσηρή αισθηματολογία που προσφέρεται από τον Ορφέο Κατάλα με το παραγεμισμένο από λαϊκά τραγούδια ρεπερτόριο του, τραγούδια διασκευασμένα και παραποιημένα από τα πιο άσχετα με τη μουσική άτομα, ακόμα και με πρωτότυπες συνθέσεις …
Καταγγέλλουμε την πλήρη έλλειψη νιότης ανάμεσα στους νέους μας.
Καταγγέλλουμε την πλήρη έλλειψη αποφάσεων και τόλμης.
Καταγγέλλουμε το φόβο για το καινούργιο, για τις λέξεις, για τον κίνδυνο του γελοίου.
Καταγγέλλουμε τη σάπια ατμόσφαιρα των φιλικών κύκλων και τις προσωπικότητες που δημιουργούν στην τέχνη.
Καταγγέλλουμε την πλήρη έλλειψη γνώσεων των κριτικών πάνω στην τέχνη του σήμερα και την τέχνη του χθες.
Καταγγέλλουμε τους νέους που επιζητούν να επαναλάβουν την αρχαία ζωγραφική.
Καταγγέλλουμε τους νέους που επιδιώκουν
Καταγγέλλουμε να μιμηθούν την αρχαία λογοτεχνία.
Καταγγέλλουμε την αρχιτεκτονική του στιλ.
Καταγγέλλουμε τη διακοσμητική τέχνη που δεν ακολουθεί την τυποποίηση.
Καταγγέλλουμε τους ζωγράφους σκεβρωμένων δέντρων.
Καταγγέλλουμε τη σύγχρονη καταλάνικη ποίηση, φτιαγμένη από τους πιο αναμασημένους τύπους.
Καταγγέλλουμε τα καλλιτεχνικά δηλητήρια μιας παιδιάστικης χρήσης του τύπου «Ζόρντι»". (Για τη χαρά και την αντίληψη των παιδιών τίποτε πιο τέλειο από τον Ρουσό, τον Πικάσο, τον Σαγκάλ...)
Καταγγέλλουμε την ψυχολογία των μικρών κοριτσιών που τραγουδούν «Ρόζο, Ρόζο...»
Καταγγέλλουμε την ψυχολογία των μικρών αγοριών που τραγουδούν «Ρόζο, Ρόζο...»

ΤΕΛΙΚΑ, ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΩΝ ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ:

ΠΙΚΑΣΟ, ΓΚΡΙΣ, ΟΖΕΝΦΑΝΤ, ΚΙΡΙΚΟ, ΧΟΥΑΝ, ΜΙΡΟ, ΛΙΠΣΙΤΣ, ΜΠΡΑΝΚΟΥΖΙ, ΑΡΠ, ΛΕ ΚΟΡΜΠΙΖΙΕ, ΡΕΒΕΡΝΤΙ, ΤΡΙΣΤΑΝ ΤΖΑΡΑ, ΠΟΛ ΕΛΥΑΡ, ΛΟΥΙ ΑΡΑΓΚΟΝ, ΡΟΜΠΕΡ ΝΤΕΣΝΟΣ, ΖΑΝ ΚΟΚΤΟ, ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ, ΣΤΡΑΒΙΝΣΚΙ, ΜΑΡΙΤΕΝ, ΡΕΝΑΛ, ΖΕΡΒΟΣ, ΑΝΤΡΕ ΜΠΡΕΤΟΝ, ΣΑΛΒΑΝΤΟΡ ΝΤΑΛΙ, ΣΕΜΠΑΣΤΙΑ ΓΚΑΣ, ΛΟΥΙΣ ΜΟΝΤΑΝΙΑ.

(Συγχωρέστε κανένα μικρολάθος...

κουτουλάω από νύστα...

λίγη ώρα πριν από την τελευταία συνδικαλιστική...)

".............................

κι αγιά θαλασσινή..."

je ne bouge pas

Ακίνητη

Αμετακίνητη