από την πρώτη μέρα λειτουργίας
το δήλωσα :
τούτο το blog
πρεσβεύει
τη συμμετοχική δημοκρατία.
έτσι,
ector a dit :
.
Με χτύπησε κατάκαρδα πνοή ανυψώνουσα πελάγη
απο χείλη αγγείου χαρακιές στη μνήμη
γελαστός πυρετός ωραίος βηματισμός
μαίανδροι επί υδρίας άνυδρο ξεδίψασμα καίει η άμμος τα πέλματα
οδοιπορικό και στίβει παλιό οπωρικό
χυμώδες
κάστρα ανατέλλουν μέσα από ομίχλη
ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΓΗ ΠΟΥ ΑΙΩΝΙΑ ΑΝΑΓΕΝΝΑΣΑΙ , ΓΗ ΑΘΩΡΗΤΗ;
Βολβοί ανοίγουν στο φως πράσινες φλόγες πυρκαγιά πόνος ματιών
Τι κέρασμα θέ μου κατευθεία από την κερασιά ανθισμένο
γυάλιζε ουρανός στο ρακοπότηρο
ector.
3 σχόλια:
Πώς να αντέξω τέτοιο δώρο,γιά την υδρία μιλώ ,με βαραίνουν και οι μαίανδροι δε.
Με παρέσυρε ο ρυθμός σου και θα επανέλθω εκεί στην οδοιπόρο καταιγίδα.
ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ_ΣΥΝΟΙΚΟΥΝΤΩΝ
@ "δώρο", αυτό το απλούστατο; !
ζούμε σε πολύ σκληρά χρόνια.
και οι περισσότεροι
τίποτα πιά δεν εκτιμούν...
να είσαι καλά
φίλε ector
Τότε η υδρία έφυγε,την πήρα,
με όλα της τα ποτάμια.[και μου αρέσειιιι].
Δημοσίευση σχολίου