.

Δήλος

Η αθλιότητα της τρόικας, 

με τα μικρά νησιά και τα ...ξερονήσια 

 

Του Θανάση Λυρτσογιάννη

Είναι κανόνας πως όταν δεν υπάρχει δημοκρατικός έλεγχος, τότε είναι ανοιχτός ο δρόμος για αυθαιρεσίες, αυταρχικές συμπεριφορές, αντιδημοκρατικές πρακτικές και εκτροπές.

Οποιος δεν το πιστεύει δεν έχει παρά να κοιτάξει το βίο και την πολιτεία, καθώς και τη συμπεριφορά της τρόικας στην Ελλάδα.

Με ύφος επικυρίαρχου (διότι δεν ελέγχονται από κανένα δημοκρατικό θεσμό) επιχειρούν να επιβάλουν απόψεις και αποφάσεις.

Η συμπεριφορά τους είναι πολλές φορές προσβλητική, όχι μόνο προς τα στελέχη της ελληνικής διοίκησης τα οποία περνούν των παθών τους τον τάραχο, αλλά και προς υπουργούς της εκλεγμένης από τον ελληνικό κυβέρνησης.

Η αλαζονεία τους ξεχειλίζει.

Το αποτέλεσμα το βλέπουμε στη στενοκεφαλιά με την οποία επιμένουν στην αυστηρή λιτότητα, παρότι είναι διαπιστωμένο πως η χώρα οδηγείται κατευθείαν στον τοίχο, στις συχνές αλλαγές θέσεων στις διαπραγματεύσεις και κυρίως στις απερίγραπτες προτάσεις που ενίοτε κάνουν.

Το τελευταίο κατόρθωμα, που φανερώνει σε όλο της το μεγαλείο την αντιδημοκρατική, αυταρχική και ίσως περιφρονητική στάση, αποτελεί η πρόταση για εκκένωση των νησιών με πληθυσμό κάτω από 150 κατοίκους για να περιοριστεί το δημοσιονομικό κόστος των υπηρεσιών που παρέχονται στους κατοίκους. 

Το διανοείστε; Σε ποιον πλανήτη ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Σε ποιους απευθύνονται;

Δεν μπορώ παρά να υποκύψω στον πειρασμό και να αναρωτηθώ πως αν είχαν την πλήρη εξουσία θα μας έστελναν στα γκουλάγκ ή μήπως στα ξερονήσια για να μειώσουν το έλλειμμα και το χρέος;

Βαριά κουβέντα, αλλά δεν είναι λιγότερο βαριά και προσβλητική και μόνο η σκέψη για εκκένωση των μικρών νησιών.