* Γεωργίου Τερτσέτη προλεγόμενα

Στα Απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη

Γράφει ο Τερτσέτης, το 1836

Το παράπονο είναι εις τα χείλη μας, ότι δεν πάμε καλά, ότι είμεθα δυστυχείς,

όχι τάχα δυστυχής πάς ένας , (επειδή πρόσωπα, πολίτες ολίγοι ίσως είναι,

ημπορεί να είναι ευτυχισμένοι εις ένα τόπον )

και η γη της πατρίδος να βραδυάζεται εις το σκοτάδι της ασημασίας ή του απολιτισμού ,

το παράπονό μας ελεεινολογεί την κατάστασιν της νέας μας κοινωνίας.

Ο ναύτης (….) και ο έμπορος βλέπουν με σταυρωμένα χέρια αλλοεθνή πλοία να ναυλώνωνται, να ταξιδεύουν, και τα δικά μας δεμένα εις το παλαμάρι τους (...)

Η ληστεία φωλεύει εις τα εντόσθια της γης μας...
...............................................................................

Παραπονείται ο νομικός , ότι δεν νομοθετούνται νόμοι καλοί, ή ότι οι καλοί δεν εκτελούνται.

Παραπονείται ο κτηματίας , ότι τα κτήματά του δεν έχουν αξίαν, τα κτήματα της Ελλάδος εις το ηλιοστάλακτο τούτο κλίμα, γέλοιο γλυκύ της φύσεως,

κλαίουν οι γονείς ότι τα τέκνα τους (...) ,

και κοντολογής εδύνομουν να αραδιάσω όλες τες τάξες των Ελλήνων και πάσαν ηλικίαν , καθεμιά να μαρτυρήσει τους πόνους της.

Στεκόμεθα με μάτια κλαϊμένα , θεαταί περίλυποι της εσωτερικής αδυναμίας μας , και εξωτερικής ανυποληψίας , και η χαρά δεν ζωογονεί πλέον τα στήθη μας. 

όσα εγράφησαν το 1836,

πώς γίνεται και μας ταιριάζουν γάντι

το 2014 ; !

* 
Ο Γεώργιος Τερτσέτης (1800 - 1874) 

ήταν Έλληνας αγωνιστής της επανάστασης του 1821,  ιστορικός, πολιτικός, συγγραφέας, ποιητής, φιλόσοφος, απομνημονευματογράφος και νομικός. 

Είχε διοριστεί αρχειοφύλακας στη βιβλιοθήκη της Βουλής στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος, θέση που κράτησε μέχρι το θάνατό του.

Το 1832 διορίστηκε από την Αντιβασιλεία μέλος του πενταμελούς δικαστηρίου του Ναυπλίου που δίκαζε τους Κολοκοτρώνη, Πλαπούτα κ.ά.  Ο Τερτσέτης τότε μαζί με τον πρόεδρο του δικαστηρίου Αναστάσιο Πολυζωίδη, γνωρίζοντας πολύ καλά την αθωότητα των κατηγορουμένων, αρνήθηκε να υπογράψει την απόφαση καταδίκης τους σε θάνατο δια αποκεφαλισμού γιά εσχάτη προδοσία. 
Η κίνησή τους αυτή προκάλεσε την οριστική τους παύση, τη φυλάκιση και την άγρια κακοποίησή τους από την Αντιβασιλεία.
Το 1864 εξελέγη αντιπρόσωπος της Ζακύνθου στη Βουλή. Πέθανε στις 15 Απριλίου 1874 στην Αθήνα.